സാംസൻ 7 [Cyril]

Posted by

അപ്പോൾ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു, “എന്റെ ചെറുപ്പം തൊട്ടേ വിനിലയും അങ്കിളും ആന്റിയും ആയിരുന്നു എനിക്കെല്ലാം. അവരുടെ കൂടെയാണ് ഞാൻ അധികവും ജീവിച്ചത്. അവരില്‍ നിന്നു മാത്രമാണ്‌ സ്നേഹം എനിക്ക് ലഭിച്ചത്‌. അവർ മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിലെ പ്രകാശം. അവരായിരുന്നു എന്റെ സാന്ത്വനം. എന്റെ വിവാഹം കഴിയുന്നത് വരെ അവർ മാത്രമായിരുന്നു എന്റെ എല്ലാമെല്ലാം.” ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

കുറെ നേരത്തേക്ക് ആന്റി ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ല. തലയും താഴ്ത്തി അവർ ഇരുന്നു. ഒടുവില്‍ അവർ നിവര്‍ന്നിരുന്ന് എന്നെ നോക്കി.

“തല്‍കാലം വിഷമമുള്ള കാര്യങ്ങൾ ഒന്നും നി ചിന്തിക്കേണ്ട. എല്ലാം താനെ ശരിയാവും.” ആന്റി എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

ശേഷം ആന്റി എന്റെ ഇളയമ്മയേയും എന്റെ സഹോദരങ്ങളേയും കുറ്റപ്പെടുത്താത്ത രീതിക്ക് അവര്‍ക്കു വേണ്ടി ചില ന്യായീകരണങ്ങൾ നടത്തി. പക്ഷേ അവരുടെ തെറ്റുകളും ആന്റി സമ്മതിച്ചു… പിന്നെ കുടുംബ മഹിമയെ കുറിച്ച് ആന്റി ഒരുപാട്‌ കാര്യങ്ങളും ഉപദേശങ്ങളും എനിക്ക് പറഞ്ഞു തന്നു.

ഞാൻ അങ്കിളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ സംസാരിച്ചിട്ട് ഇറങ്ങി വന്നതിന് ആന്റി ഒത്തിരി വഴക്കും പറഞ്ഞു.

എന്തായാലും ആന്റിയോട് സംസാരിച്ചപ്പോ എനിക്ക് ശെരിക്കും നല്ല ആശ്വാസം തോന്നി. മനസ്സിലെ ഭാരം നീങ്ങുകയും ചെയ്തു. ആന്റി ശാസിച്ചതും ഉപദേശിച്ചതും എല്ലാം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെയാണ് ഞാൻ ഗ്രഹിച്ചത്.

അവസാനം ആന്റി സ്നേഹത്തോടെ എന്റെ വലത് കവിളിൽ അവരുടെ ഉള്ളംകൈ ചേര്‍ത്തു.

“ശെരി, നീ വാ. നമുക്ക് കഴിക്കാം.” ആന്റി പതിയെ എന്റെ കവിളിൽ രണ്ടു പ്രാവശ്യം വാത്സല്യപൂർവ്വം തട്ടി. ശേഷം എഴുനേറ്റ് എന്റെ കൈ പിടിച്ച് എന്നെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോയി. ഞാനും മടി കൂടാതെ കഴിക്കാൻ ചെന്നു.

കഴിക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ വേറെ സാധാരണ കാര്യങ്ങളൊക്കെ സംസാരിച്ചു. ഒരുപാട്‌ തമാശയും ഞാൻ പറഞ്ഞു. ആന്റി പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നത് കാണുമ്പോ എനിക്ക് സന്തോഷം തോന്നുമായിരുന്നു.

ആന്റി സ്വന്തം കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും എന്നോട് തുറന്ന് സംസാരിച്ചു. ഭർത്താവ് മരിച്ച ശേഷം ആന്റിക്ക് ശെരിക്കും ഉറങ്ങാൻ പോലും കഴിയുന്നില്ല എന്നും… അതുകൊണ്ട്‌ ഉറക്ക ഗുളിക കഴിച്ചിട്ടാണ് രാത്രി സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങുന്നത് എന്നും പറഞ്ഞു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *