മന്ദാരക്കനവ് 7 [Aegon Targaryen]

Posted by

 

“ഈ ഇരുട്ടത്തോ…അവിടെ നിൽക്ക് ഇനി കറൻ്റ് വന്നിട്ട് പോകാം…ഞാൻ പോയി മെഴുകുതിരി എടുക്കട്ടെ…ചേച്ചി അവിടെ തന്നെ നിന്നോ…”

 

“ടാ വാതില് കൂടി അടച്ചിട്ട് പോ…എന്തെങ്കിലും കയറി വന്നാൽ പോലും അറിയില്ല…”

 

“ഹഹ…ശരി…”

 

ആര്യൻ തപ്പിത്തടഞ്ഞ് മുൻവശത്തെ വാതിൽ അടച്ചതിന് ശേഷം അവൻ്റെ മുറി ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു. ഷെൽഫിൽ നിന്നും മെഴുകുതിരിയും തീപ്പെട്ടിയും തപ്പി എടുത്ത ശേഷം അവൻ തിരികെ നടന്ന് ഹാളിൽ എത്തി.

 

“ചേച്ചീ…?”

 

“എന്താടാ…?”

 

“ഹാ ഒന്നുമില്ല എവിടെയാ നിൽക്കുന്നതെന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി വിളിച്ചതാ…”

 

“നീ എവിടാ…?”

 

“ഞാൻ ഇവിടൊണ്ട് അവിടെ തന്നെ നിന്നോ…”

 

ആര്യൻ ശാലിനിയുടെ ശബ്ദം കേട്ട സ്ഥലം ലക്ഷ്യമാക്കി മെല്ലെ നടന്നു നീങ്ങി. ഓരോ അടിയും ആര്യൻ വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ മുൻപോട്ട് വച്ചു. ഒടുവിൽ അവൻ ശാലിനിയുടെ അരികിൽ ആയി എന്ന് ഏറെക്കുറെ ഉറപ്പായ ശേഷം ഇരുട്ടിൽ അവൻ്റെ വലതു കൈ മുൻപോട്ട് നീട്ടി ഒന്ന് പരതി. വിചാരിച്ച പോലെ തന്നെ ശാലിനിയുടെ ശരീരത്തിൽ അവൻ്റെ കൈ തട്ടിയെങ്കിലും അത് ചെന്ന് മുട്ടിയത് അവളുടെ മുലകളിൽ ആയിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാവാൻ ആര്യന് വെളിച്ചത്തിൻ്റെ ആവശ്യം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

 

“അയ്യോ…” അവളുടെ മുലകളിൽ പെട്ടെന്ന് സ്പർശനം ഏറ്റപ്പോൾ ശാലിനി അറിയാതെ ഒച്ച ഉയർത്തിപ്പോയി.

 

“ഞാനാ…ഞാനാ…എവിടെയാണെന്ന് അറിയാൻ കൈ നീട്ടിയതാ…” ആര്യൻ പറഞ്ഞു.

 

“മ്മ്…” ആര്യൻ്റെ സ്പർശനം ആണ് തൻ്റെ മേനിയിൽ പതിച്ചത് എന്ന് മനസ്സിലായ ശാലിനി ശബ്ദം താഴ്ത്തി ഒന്ന് മൂളുക മാത്രം ചെയ്തു.

 

“ചേച്ചീ…കൈ ഒന്ന് നീട്ടിക്കേ…”

 

ശാലിനി അവൻ പറഞ്ഞതനുസരിച്ച് കൈകൾ നീട്ടിയപ്പോൾ ആര്യൻ മെഴുകുതിരി അവളുടെ കൈയിൽ ഏൽപ്പിച്ചു. ശേഷം അവൻ തീപ്പെട്ടി മെല്ലെ ഉരച്ച് മെഴുകുതിരിയിലേക്ക് വെളിച്ചം പകർന്നു.

 

ഇരുട്ട് മൂടിയ ആ ഹാളിൽ ശാലിനിയുടെ കൈകളിൽ ഇരുന്ന് മെഴുകുതിരി വെട്ടം പതിയെ പ്രകാശിക്കുന്നതിനനുസരിച്ച് അവളുടെ വട്ട മുഖം ആര്യൻ്റെ കൺമുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു വന്നു. ആര്യൻ്റെ മുഖം ശാലിനിക്കും അതുപോലെ തന്നെ.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *