“കൈ മുറിഞ്ഞോ ആരുടെ ഞാനൊന്നും കണ്ടില്ല മോഹനേട്ടാ ഞാനിവിടെ നിൽപുണ്ടായിരുന്നല്ലോ എന്നാ പിന്നെ അവൾക്കു എന്നോട് പറഞ്ഞൂടെ അവളു എന്തു പണിയ കാണിച്ചേ”
ഞാൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞില്ല രാമ എന്ന ഭാവത്തിൽ രഘു കൈ മലർത്തി…
“ഓ നീ കണ്ടില്ലായിരുന്നോ അവളു ഇവിടെ എവിടെയോ വീണു കൈ മുറിഞ്ഞതാ രഘു അങ്ങനെ ഒന്നുമില്ല ചെറുതായിട്ട് ചോര വന്നു ഞാൻ വിചാരിച്ചു നീ കണ്ടു കാണുമെന്നു അതാ നിന്നോട് തിരക്കിയെ എങ്കി ശരി പണി ഉണ്ട് നി തറവാട്ടിലേക്കു പോണില്ലേ ഇന്ന്”
മോഹനൻ ഇറങ്ങുന്നതിനിടയിൽ ചോദിച്ചു…
“നോക്കട്ടെ ചിലപ്പോ ഞാൻ ഒന്ന് അങ്ങോട്ട് ഇറങ്ങും പോയാലും എനിക്ക് എടുക്കാൻ മാത്രം ജോലി ഒന്നുമില്ല മോഹനേട്ടാ അവിടെ അച്ഛൻ വെറുതെ പറയുന്നതാ ഞാൻ പോകാൻ വേണ്ടി”
രഘുവിനു ഒട്ടും താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത കാര്യം മോഹനൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൻ അത് വലിയ കാര്യം ആക്കാതെ മറുപടി കൊടുത്തു…
ഓ എങ്കി ശരി നിന്റെ ഇഷ്ടം ഞങ്ങള് പോകുവാ പിന്നെ ഭവ്യ മോളെ ഒന്ന് ശ്രദ്ധിക്കണേ രഘുവെ”
അതും പറഞ്ഞു മോഹനനും വത്സലനും പാടത്തേക്കു ഇറങ്ങി പോയി…
നന്നായിട്ടു ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചോളാം പെണ്ണിനെ എന്ന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് മനസ്സിൽ പറഞ്ഞു രഘുവും അകത്തേക്ക് കയറി പോയി…
കുളിയും ഭക്ഷണവുമൊക്കെ കഴിഞ്ഞു ഒരുങ്ങി ചുന്ദരി കുട്ടി ആയി നിന്ന മീനുട്ടിയെ കൊണ്ടു വിടാനായി റോഡിൽ നിൽകുക്കയായിരുന്നു മായ….
അപ്പോഴാണ് നമ്മുടെ നായകന്റെ വരവ് രതീഷ് ആയിരുന്നു അത്….
ദൂരെ നിന്നും രതീഷിനെ കണ്ടപാടെ പേടി കൊണ്ടും നടന്നതെല്ലാം ഓർത്തുള്ള അപമാനം കൊണ്ടും മായ നിന്നു ഉരുകാൻ തുടങ്ങി..
തിരിച്ചു ഇറങ്ങി പോയാല്ലോ എന്ന് മീനുട്ടിയുടെ ഓട്ടോ വരാൻ നേരം ആയെന്നു കണ്ടപ്പോൾ പോകാനും തോന്നിയില്ല..
രതീഷിന്റെ മുഖത്തു നോക്കാനുള്ള പേടി കൊണ്ട് തല കുനിച്ചു നിന്ന മായയുടെ അടുത്തേക്കു അവൻ മെല്ലെ നടന്നു വന്നു…
“മായേ താൻ എന്താ എന്നെ കണ്ടിട്ടും കാണാത്ത പോലെ നിൽക്കണേ”
രതീഷ് സങ്കടത്തോടെ എന്നപോലെ ചോദിച്ചു….
അപ്പോഴാണ് അവൾ ഒന്ന് തലപൊക്കി അവനെ ശരിക്കും ഒന്ന് നോക്കിയത്…