Posted by “ഉം, ചെയ്യാം.”
“മൂന്നാം നാൾ ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോൾ ലിസിമ്മ വളരെ സന്തോഷത്തിലായിരിക്കും എനിക്കുറപ്പാണ്.”
“നിനക്കെന്താ ഉറപ്പ്?”
“എനിക്കറിയാം. നിങ്ങൾ അപ്പോഴേക്കും ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിട്ടുണ്ടാകും.”
” അത്ര ഈസി അല്ല അതൊന്നും.”
“വേണ്ട, ഇപ്പൊ ഒന്നും പറയണ്ട. ഞാൻ പറഞ്ഞ ആ മൂന്നാം നാളുണ്ടല്ലോ. അതാവട്ടെ.”
“ഉം.”
“ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയായിരിക്കും. രണ്ടുപേരും സന്തോഷിക്കുന്നതും ജീവിതവും ആ ദിനങ്ങളും ആസ്വദിക്കുന്നുണ്ടെന്നും അറിയാൻ. അതായിരിക്കും എന്റെ ഏറ്റവും വലിയ ആനന്ദം.”
“ചെയ്യാമെടാ. നോക്കാം. എല്ലാം ശരിയാവുമെന്നു കരുതാം.”
“കരുതാനൊന്നുമില്ല. അച്ചനെ കുറച്ചൊക്കെ എനിക്കറിയാം. ശരിയാകും. എനിക്കുറപ്പാ.”
“എന്തൊക്കെയോ പ്രശ്നങ്ങളാണെനിക്ക്. അറിയില്ല. ഒറ്റക്കായതുകൊണ്ടുതന്നെ.”
“അതൊക്കെ തീരും. നല്ല പെരുമാറ്റമാണ് ഇതിനെല്ലാമുള്ള പ്രതിവിധി. എല്ലാം ശരിയാവുന്നത് എനിക്ക് കാണണം. അതിനു ലിസിമ്മ എന്നിക്കു തന്ന വാക്കുമതി.”
“ഞാൻ ഇത്ര മോശമായി പെരുമാറിയിട്ടും നിനക്ക് എങ്ങിനെ എനിക്കുവേണ്ടി ഇങ്ങനെ നല്ലതിനായി ചിന്തിക്കാൻ കഴിയും കുട്ടാ?”
“അങ്ങിനെയല്ല ലിസിമ്മേ, ലിസിമ്മ വളരെ നല്ലതാ. ലിസിമ്മയുടെ പ്രശ്നങ്ങൾ എനിക്കറിയാം. ആ പ്രശ്നങ്ങൾ കാരണമല്ലേ എന്നോട് പല തരത്തിലും പെരുമാറുന്നത്? അല്ലേ? സത്യമല്ലേ? ഞാൻ അവിടെന്നു പോന്ന ദിവസവും അതാണ് സംഭവിച്ചത്.”
“അതേടാ. ശരിയാണ്. പക്ഷേ അപ്പോൾ എനിക്കങ്ങനെ തോന്നില്ല. തെറ്റാണെന്നു തോന്നില്ല.”
“തെറ്റാണെന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. പക്ഷെ അതിനേക്കാളും ശരിയായതല്ലേ ലിസിമ്മയെ അടുത്ത രണ്ടാഴ്ച കാത്തിരിക്കുന്നത്? എന്തിനാ അത്ര നല്ല ഭാഗ്യം വേണ്ടാന്നുവക്കുന്നത്? അച്ഛന്റെ സ്നേഹം നഷ്ടമാക്കി കളയരുത്. സമ്മതിച്ചോ?”
“ശരിയാ കുട്ടാ. സമ്മതിച്ചു.” ലിസിമ്മയുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്ന പോലെ. ലിസിമ്മ അനുസരണയുള്ള കൊച്ചു കുട്ടികളെപ്പോലെ സംസാരിക്കുന്നു. കളങ്കമില്ലാത്ത സംസാരം. അതാണവരുടെ യഥാർത്ഥ മനസ്. സാഹചര്യവും പ്രഷറും കാരണം എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നതും പെരുമാറുന്നതും എല്ലാം മറ്റൊരു രൂപത്തിലാണ്. അച്ഛനോടും. ഇതുകാരണം വീട് ഒരു വീടല്ലാതായി മാറിയിരിക്കുന്നു.
“ഓക്കേ കുട്ടാ. ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാ” ലിസിമ്മ കരച്ചിലിന്റെ വക്കത്താണ് എന്ന് തോന്നുന്നു.. പറഞ്ഞു സമാധാനിപ്പിച്ചു ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ ഫോൺ വച്ചു. സോഫയിൽ ചാരിക്കിടന്നു. വീട്ടിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ മാറാൻ എനിക്കാവുന്നത് ഞാൻ ചെയ്തേ മതിയാവൂ.
അച്ഛനുമായി ഒരു രണ്ടാഴ്ച പ്രശ്നങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ പോയാൽ തന്നെ വീട്ടിലെ ഒരുപാടു പ്രശ്നങ്ങൾ മാറും. ലിസിമ്മയുടെ സ്വഭാവവും. പ്രശ്നങ്ങളുമെല്ലാം തീരും. എല്ലാം ശരിയായാൽ മതിയായിരുന്നു എന്നു ഞാൻ കരുതി. കുറെ നേരം എന്തൊക്കെയോ ചിന്തിച്ചുകിടന്നു. ശേഷം വീണ്ടും കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന സിനിയിലേക്കുതിരിഞ്ഞു. ഇനി വൈവ എക്സാം മാത്രമേ ബാക്കിയുള്ളൂ കുറെ സമയം മറ്റു വായനകളും ടിവിയും ഒക്കെയായി കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ അങ്ങനെ കടന്നുപോയി. അതിനിടയിൽ പരീക്ഷകളും കഴിഞ്ഞു.