“ഇ….ഇംഗ്ലീഷ് ലിറ്ററേച്ചർ”
“ആഹാ…ഞാനും ഇംഗ്ലീഷ് ആണ്”
അവിടെ നിൽക്കുവാൻ ധൈര്യം തോന്നാത്തതിനാൽ ഞാൻ പതിയെ വലിഞ്ഞു. എൻറെ ഉള്ളിലെ അപകർഷതാബോധവും ഭയവും ആയിരിക്കണം കാരണം.
ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു പോയി. ഒന്ന് രണ്ട് തവണ മാത്രം ഞാൻ സ്മിത ചേച്ചിയെ കാണുകയുണ്ടായി, അതും എൻറെ വീട്ടിലെ ജനൽ പാളിക്കിടയിലൂടെ.
ഒരു കാര്യം ഉറപ്പാണ്. അവർ ഒരു മാദകസുന്ദരി തന്നെയാണ്. അത്രയും അഴകും സൗന്ദര്യവുമുള്ള ഒരു സ്ത്രീയെ ഞാൻ എൻറെ ജീവിതത്തിൽ കണ്ടിട്ടില്ല. ഞാൻ മാത്രമല്ല, എൻറെ നാട്ടിലുള്ള പലരും. കാര്യം അയലത്തുകാരനാണെങ്കിലും ഞാൻ സ്മിത ചേച്ചിയെ വ്യക്തമായി ഒന്ന് കാണുന്നത്, മറ്റൊരു ദിവസം വീടിനടുത്തുള്ള ജംഗ്ഷനിൽ സമപ്രായക്കാരായ ചില തൊഴിൽരഹിതരുമായി വെറുതെ സൊറ പറഞ്ഞു നിൽക്കുമ്പോഴാണ്.
ടൗണിൽ നിന്നും ഞങ്ങളുടെ ജംഗ്ഷനിൽ എത്തുന്ന പ്രൈവറ്റ് ബസ് വന്നു നിന്നു. ബസിൽ നിന്നും രവിചന്ദ്രൻ ഇറങ്ങി. പിറകെ സ്മിത ചേച്ചിയും ഇറങ്ങി. ഒരു ചുവന്ന സാരിയായിരുന്നു വേഷം. ദൂരെ എങ്ങോട്ടോ യാത്ര ചെയ്തതുകൊണ്ടാവണം ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് ഒരല്പം ക്ഷീണം തോന്നിച്ചിരുന്നു. പതിവിൽ കൂടുതൽ നെഞ്ചുവിരിച്ചാണ് രവിചന്ദ്രൻ നടക്കുന്നത്. എല്ലാവരും തനിക്ക് കിട്ടിയ ആ സൗഭാഗ്യത്തെ ഒന്ന് കണ്ടോട്ടെ എന്ന മട്ടിൽ. ആ ജംഗ്ഷൻ മുഴുവൻ ചേച്ചിയിലേക്ക് ചുരുങ്ങുന്നതായി തോന്നി. അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന സ്ത്രീകളും പുരുഷന്മാരും ചേച്ചിയെ ഇമ വെട്ടാതെ നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഈ ഞാനും.
ചേച്ചിക്ക് സാരി നന്നായി ചേരുമെന്ന് അന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി. ഒരു പെണ്ണിന് ആവശ്യം വേണ്ട ഉയരവും വണ്ണവും മാത്രം. നല്ല ഐശ്വര്യമുള്ള മുഖം. ചുവന്ന ചുണ്ടുകൾ. അവർ നടന്നു നീങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ പിൻഭാഗത്തേക്ക് നോക്കി. ചന്തി വരെ നീണ്ട ഇടതൂർന്ന മുടിക്കെട്ട്. പിൻഭാഗത്തിന് ആരിലും കാമം ജനിപ്പിക്കുന്ന ആകൃതി.
ഇതിനിടയിൽ രസകരമായ ചില സംഭവങ്ങളും നടന്നു. ഇന്നേവരെ എൻറെ വീട്ടിൽ വരാത്ത ചില അകന്ന സുഹൃത്തുക്കൾ എൻറെ വീട്ടിൽ സ്ഥിരമായി വരുവാൻ തുടങ്ങി. പണ്ട് സ്കൂളിൽ മാത്രം കണ്ടിട്ടുള്ള മറ്റുചില വളരെ അകന്ന സുഹൃത്തുക്കൾ പരിചയം സ്ഥാപിക്കുവാൻ എൻറെ വീട്ടിൽ വന്നു തുടങ്ങി. ഇതു പരിധി വിട്ടപ്പോഴാണ്, ഒരു കാര്യം ഞാൻ പതിയെ മനസ്സിലാക്കിയത്. ഇവന്മാരൊക്കെ സ്മിത ചേച്ചിയെ വായി നോക്കുവാൻ ഒരു താവളമാക്കുന്നത് എൻറെ വീടാണ്. സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണ് നാട്ടിലെത്തിയാൽ ആ വാർത്ത കാട്ടുതീയേക്കാൾ വേഗത്തിൽ പടരും. അതെനിക്കത്ര രസിക്കാത്തതിനാൽ, എല്ലാവന്മാരെയും ഞാൻ അടിച്ചോടിച്ചു.