അവർ എല്ലാപേരുംഹോസ്പിറ്റൽ കാന്റീനിൽ നിന്നും ഉച്ച ഭക്ഷണം കഴിച്ചു. വൈകുന്നേരം ആയപ്പോ അമ്മായിയച്ഛനെ (മാധവൻ നായർ) ICU ഇൽ നിന്നും പുറത്തു കൊണ്ട് വന്നു.
കുറച്ചു നേരം എല്ലാപേരോടും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കുന്നതിനിടയിൽ രാധ കിരണിനോടും അതിരയോടും കൂടി പറഞ്ഞു പറഞ്ഞു “അച്ഛൻ എന്തായാലും ഒരു ൩ ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വീട്ടിൽ വിടത്തുള്ളു എന്ന ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത്. അത് കൊണ്ട് അവിടുത്തേക്ക് വേണ്ട സാധനങ്ങൾ കുറച്ച എടുത്തോണ്ട് വരണം. നിങ്ങൾ രണ്ടാളും കൂടി പോയിട്ട് വാ. car ഓടിക്കണ്ട എന്നാണെങ്കിൽ അച്ഛന്റെ സ്കൂട്ടർ എടുത്ത് കിരൺ മാത്രം വന്നാൽ മതി എന്നിട്ട് അമ്മുനേം കൂട്ടി പോകാല്ലോ, രാത്രി ഞാൻ മാത്രം മതി”
അത് സമ്മതിച്ച കിരണും അതിരയും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. കാറിലേക്ക് എത്തി.
” ഹോ ഇപ്പോളാണ് സമാധാനം ആയത് ” നെടുവീർപ്പിട്ടുകൊണ്ട് ആതിര പറഞ്ഞു
“ഇനി ഇപ്പൊ പേടിക്കാൻ ഒന്നും ഇല്ലെടോ”
“മ്മ്മ്” അവൾ സീറ്റിൽ ചാരി കിടന്നു.
അര മണിക്കൂർ കൊണ്ട് അവർ വീട്ടിൽ എത്തി.
ഹോസ്പിറ്റലിൽ അത്യാവശ്യം വേണ്ട സാധനങ്ങൾ എടുത്ത് പാക്ക് ചെയ്തു കിരൺ സ്കൂട്ടിയുമായി ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് തിരിച്ചു.
“അമ്മെ വേണാമെങ്കിൽ ഇന്ന് ഞാൻ ഇവിടെ നിൽക്കാം” കിരൺ രാധയോട് പറഞ്ഞു.
“വേണ്ട നീ നാളെ രാവിലെ ഇങ്ങു വന്നാൽ മതി ഞാൻ രാവിലെ വീട്ടിൽ പോയി വൈകുന്നേരം തിരികെ വരം.”
“ഓക്കേ, അമ്മൂ വാ പോകാം ”
കിരണും അമ്മുവും വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയായി. സ്കൂട്ടറിൽ ആണ്.
അവളെ ചേർന്നിരിക്കാൻ അവൻ പരമാവധി പുറകിലേക്ക് നീങ്ങി ഇരുന്നു എന്നാൽ ചേട്ടന്റെ ഉള്ളിലിരിപ്പ് അറിയാത്ത അമ്മു അവനെ ചേർന്ന് തന്നെ ഇരുന്നു. ചെറിയ എന്നാൽ കൂർത്ത മുലകളുടെ മൃദുത്വം അവൻ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മനപ്പൂർവം ഗട്ടറിൽ വീഴുകയും ബ്രേക്ക് പിടിക്കുകയും ചെയ്തപ്പോ അവളുടെ ദേഹം പ്രധ്യേകിച്ചു നെഞ്ചിലെ മുഴുപ്പ് അവന്റെ ശരീരത്തിൽ ഉരഞ്ഞത് അവനെ ത്രസിപ്പിച്ചെങ്കിൽ. അവളുടെ ഉള്ളിൽ ഒരു വല്ലാത്ത വികാരം ഉണരുകയായിരുന്നു. ബോയ്ഫ്രണ്ടിനോടൊപ്പം യാത്ര ചെയ്യുന്ന ഒരു ഫീൽ.ശരീരത്തിൽ കുളിരു കോരുന്നതും രോമാഞ്ചം ഉണ്ടാകുന്നതും അവൾ അറിയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.