“അവമ്മാര് എന്നാ കമന്റ്റ്സൊക്കെയാ പറയുന്നേ?”
“അതിപ്പം ഞാന് പുറത്ത് ഒക്കെ പോകുമ്പോള്..എന്ന് വെച്ചാല് ആ വീടിന്റെ മുമ്പിക്കൊടെ ഒക്കെ പോകുമ്പോ ചെല പാട്ടുകള്…അവമ്മാര്…”
“പാട്ടുകളോ? എന്നാ പാട്ടുകള്?”
“മീശമാധവനിലെ ആ പാട്ടില്ലേ? “നിന്റെ മാറിലെ ചന്ദനപ്പൊട്ടെനിക്കല്ലേ..” അങ്ങനെയൊക്കെ അവമ്മാര് പാടുവാ കാര്ത്തിക്ക്…”
എന്റെ കണ്ണുകള് വിടര്ന്നു.
“നിന്റെ മൊലേല് ഒക്കെ നോക്കിയാണോ പാടിയത്?”
ഞാന് ചോദിച്ചു.
“അതൊക്കെ ഞാന് എങ്ങനെ കാണാനാ? അതൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല..ഞാന് പാട്ടും വിസിലടീം കേട്ടത് മാത്രേ ഉള്ളൂ…”
അത് പറഞ്ഞ് അവള് നാണത്തോടെ തല കുനിച്ചു.
“അല്ല…”
അല്പ്പ നിമിഷത്തെ നിശബ്ദതയ്ക്ക് ശേഷം അവള് പറഞ്ഞു.
“എന്റെ മൊ…മൊലേല് ഒക്കെ നോക്കിയാ പാടിയത്…”
“അത് നീ എങ്ങനെയറിഞ്ഞു…?”
“അത് ഞാന്..ഞാന് ഒളികണ്ണിട്ടു അവമ്മാരെ നോക്കി, അപ്പോഴാ മനസ്സിലായെ…”
“അത്രേ ഉണ്ടായുള്ളൂ?”
“ഇന്നലെ വരെ അത്രേ ഉണ്ടാരുന്നുള്ളൂ ..എന്നാല് … എന്നാല് ഇന്ന്…”
“ഇന്നെന്നാ? ഇന്നെന്നാ ഉണ്ടായേ?”
“അയ്യോ അങ്ങനെ വല്ലുതായി ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല…”
അവള് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“പണിക്കാരില് രണ്ട് പേര് ഇന്ന് നമ്മടെ വീട്ടില് വന്നു. ഒന്ന് ഫോണ് ചെയ്യണം എന്ന് പറഞ്ഞു. അന്നേരം അവമ്മാര് ഒരു നാണോം ഇല്ലാതെ എന്നെ കടിച്ചു തിന്നുന്ന പോലെ ഒരേ നോട്ടമാരുന്നു ഫുള് ടൈം…പരസ്പ്പരം എന്നെക്കുറിച്ച് എന്തൊക്കെയൊ പറഞ്ഞ് ചുമ്മാ ചിരിക്കുവാരുന്നു…പറഞ്ഞത് എന്തേലും വൃത്തികേട് ആണെന്നുറപ്പാ. അതും പറഞ്ഞ് എന്തൊക്കെയാ അടക്കത്തില് ആസ്വദിച്ച് പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നു…”
“ഹ്മം…”
ഞാന് മൂളി.
“അതും എന്റെ തൊട്ടു അടുത്തു നിന്ന്…”
ദീപിക തുടര്ന്നു.
“അവരുടെ മേത്ത് നിന്ന് വൃത്തികെട്ട വെയര്പ്പ് മണം ഉണ്ടാരുന്നു…വൃത്തികെട്ടതെന്ന് പറഞ്ഞാ അപ്പടീം വൃത്തികെട്ട നോട്ടോം…നിപ്പും ഭാവോം ഒക്കെ കണ്ടാ ഇപ്പം പിടിച്ച് ബലാത്സംഗം ചെയ്ത് കളയും എന്ന് തോന്നും…പക്ഷെ അതൊക്കെ കണ്ടിട്ട് എനിക്ക് ദേഷ്യം ഒന്നും വന്നില്ല കാര്ത്തിക് ..ദേഷ്യം വന്നില്ലെന്ന് മാത്രമല്ല എന്തോ ത്രില്ലൊക്കെ പോലെ തോന്നി…”
“നേര്?”
“ആ കാര്ത്തീ, നേര്…”
അവള് തുടര്ന്നു.
“കേക്കുമ്പം നീ ഭ്രാന്ത് എടുത്ത് എന്നെ വെട്ടിക്കീറാന് വരും എന്ന് എനിക്കറിയാം… എന്നാലും…”