Posted by ” എന്റെ തോളിൽ കൈ ഇട്ട് മമ്മിയുടെ തോളിലേക്ക് എന്നെ അടുപ്പിച്ചു.. എന്റെ മുടികൾക്കിടയിൽ മമ്മിയുടെ വിരലുകൾ പതുക്കെ സഞ്ചരിച്ചു.. മമ്മിയുടെ കണ്ണ് നനഞ്ഞിരുന്നു.. വാക്ക് ചെറുതായി ഇടറി.. മമ്മിയെ ഇങ്ങനെ കാണുമ്പോൾ എന്നിലും സങ്കടം ഉണ്ടായെങ്കിലും.. പതിനെട്ടുകാരന്റെ ദേഷ്യവും വാശിയും കാമവും.. ആ സങ്കടത്തെ മറി കടന്നു..
“പറ്റില്ല മമ്മി.. എനിക്ക് അവളില്ലാതെ പറ്റില്ല.. ഞങ്ങൾ അഡൾട്സ് ആ… ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളുടെ ആരുടേയും സമ്മതം ആവിശ്യം ഇല്ല..” പറഞ്ഞത് മാത്രം ഓർമ ഉണ്ട്.. ജീവിതത്തിൽ രണ്ടാമതും മമ്മിയുടെ കൈ എന്റെ മുഖത്ത് പതിഞ്ഞു.. പക്ഷേ ഞാൻ പതറിയില്ല.. ഒന്ന് അനങ്ങുക പോലും ചെയ്യാതെ മമ്മിയുടെ കണ്ണിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി
“എനിക്കും ആവിശ്യങ്ങൾ ഉണ്ട്.. അത് പതിനെട്ടിൽ കെട്ടിയ മമ്മിക്കും നന്നായി അറിയാം.. ഇനി മമ്മി എന്നെ എത്ര തല്ലിയാലും കൊന്നാലും ഞാൻ എനിക്ക് വേണ്ടത് ചെയ്യും.. മമ്മിക്ക് എത്ര വാശി ഉണ്ടോ അത്ര തന്നെ വാശി മമ്മിടെ ഈ മോനും ഉണ്ട്..”
മമ്മി ഒന്ന് നെട്ടി.. പതിനെട്ടു വർഷത്തിനിടയിൽ ഒരിക്കൽ പോലും തന്നോട് എതിർത്ത് സംസാരിച്ചിട്ടില്ലാത്ത തന്റെ മോൻ പറയുന്നത് കേട്ട് ശെരിക്കും മമ്മി തകർന്ന് കാണും..
“നിന്റെ ആവിശ്യം നിറവേറ്റാൻ അവൾ തന്നെ വേണം എന്ന് നിർബന്ധം.. ഉണ്ടോ..” മമ്മി തല താഴ്ത്തി എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കാതെ ചോദിച്ചു.. “അവളല്ലാതെ പിന്നെ..” ഞാൻ സംശയത്തോടെ ചോദിച്ചു “വേറെ ആരെങ്കിലും.. നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു ബാധ്യത ആവാത്ത ഒരാൾ..”
“എന്റെ പെണ്ണിനെ ചതിക്കണം എന്നാണോ മമ്മി പറഞ്ഞു വരുന്നത്..” ഞാനും മമ്മിയുടെ മുഖത്തു നോക്കാതെ പറഞ്ഞു. രണ്ട് പേരും ബെഡിൽ താഴോട്ട് നോക്കി ഇരുന്ന് സംസാരം തുടർന്നു..
“ഒരു അമ്മയും സ്വന്തം മോനോട് പറയാൻ പാടില്ലാത്തതാണ്.. പക്ഷേ മോന്റെ തന്നെ നല്ലതിന് വേണ്ടിയാ മമ്മി.. പറയുന്നത്.. ആരും അറിയില്ല.. ഞമുക്ക് ബന്ധമില്ലാത്ത നിനക്കിഷ്ട്ടപെടുന്ന നിന്റെ തലയിൽ ആവാത്ത ആരേലും ഒരാളായി..”
“പറ്റില്ല മമ്മി.. അവളെ ചതിക്കാൻ എനിക്ക് പറ്റില്ല.. ഞാൻ അവളെ അത്രയും ആത്മാർത്ഥമായി പ്രണ..”