കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഡോക്ടർ വന്നു കണ്ടു. ഇപ്പോൾ കുഴപ്പം ഒന്നും ഇല്ല, വേറെ പ്രശ്നം ഒന്നും ഇല്ലെങ്കിൽ രണ്ടു ദിവസം കഴിഞ്ഞു ഡിസ്ചാർജ് ചെയ്യാം എന്നും പറഞ്ഞു. മാമി ഞങ്ങളോട് വീട്ടിൽ പൊയ്ക്കൊള്ളാൻ പറഞ്ഞു. പോകുന്ന വഴി കണ്ണനെയും മാമിയുടെ അമ്മയെയും വല്യച്ചനെയും അവരുടെ വീട്ടിൽ ആക്കിയിട്ട് പോകാം എന്ന് ഞങ്ങളും പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ കുറച്ചു സമയം കഴിഞ്ഞു ഞങ്ങൾ മാമിയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ ആകിയിട്ട് തിരിച്ചു വീട്ടിൽ പോയി.
പിന്നെ അങ്ങോട്ട് സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ഞായറാഴ്ച്ച പയ്യൻ വീട്ടുകാർ വന്നതും പിന്നെ ഇവിടെ നിന്നും പയ്യന്റെ വീട്ടിൽ പോയി ഉറപ്പിച്ചതും ജാതകം മാറലും എല്ലാം ഒരു മാസത്തിനകം നടന്നു. ചിങ്ങം അഞ്ചിന് കല്യാണം നിശ്ചയിച്ചു. കല്യാണം വിളിയും ബാക്കി ഓട്ടവും എല്ലാം ആയി ഞാനും ബിസി ആയി. മാമിയുടെ അച്ഛന് വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് മാമി കണ്ണനെയും കൊണ്ട് താമസം അങ്ങോട്ട് മാറ്റി. അത് പോലെ മാമനും മിക്കവാറും ടൂറിൽ ആകുമെല്ലോ. ഇതിനിടയ്ക്ക് വീട് വൃത്തിയാക്കാൻ വരുമ്പോൾ ആണ് ഒന്ന് കാണുകയും നമ്മുടെ കാര്യങ്ങൾ നടക്കുകയും ചെയ്യുന്നത്.
കല്യാണത്തിന് മുൻപ് എനിക്കും ചേച്ചിക്കും ശെരിക്കും പറഞ്ഞാൽ ഒന്ന് സംസാരിക്കാൻ പോലും സമയം കിട്ടിയില്ല. അങ്ങനെ കല്യാണ നാൾ എത്തി. ഞങ്ങൾക്ക് പിന്നെ ബന്ധുക്കൾ കുറവല്ലാത്തത് കൊണ്ട് ഏകദേശം 1000 പേർ നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിൽ തന്നെ ഉണ്ട്. അമ്മയുടെ കൂടെ 8 സഹോദരങ്ങൾ. അച്ഛന് 6 പേര്. പിന്നെ അതിന്റെ മക്കൾ. അതിൽ കല്യാണം കഴിഞ്ഞവരുടെ കുടുംബക്കാർ, ചുരുക്കം പറഞ്ഞാൽ ഒരു പഞ്ചായത്ത് തന്നെ ഉണ്ട് കല്യാണത്തിന്. താലി കെട്ടും സദ്യയും ഒക്കെ മംഗളമായി നടന്നു.
പിന്നെ ഒരാഴ്ച്ച കല്യാണക്ഷീണം. അതിനിടയ്ക്ക് മറുവീട്, വിരുന്ന് എന്നെ കലാപരിപാടികളും കഴിഞ്ഞു. അവസാനം ഒരു മാസം കഴിഞ്ഞു അളിയൻ ചേച്ചിയെയും കൊണ്ട് ദുബായ്ക്ക് പറന്നു. പുള്ളി വരുന്നതിന് മുൻപ് തന്നെ വിസ പ്രോസസ്സ് ചെയ്തിട്ടാണ് വന്നത്. എയർപോർട്ടിൽ അവരെ യാത്രയാക്കാൻ ഞാൻ പോയി. ചേച്ചി എന്നെ കെട്ടി പിടിച്ചു ഒരുപാട് കരഞ്ഞു. ഞാൻ ഒരു വിധം സമാധാനിപ്പിച്ചു വിട്ടു..