‘നി ഇങ്ങോട്ട് വാ.’ അയാള് പറഞ്ഞിട്ട് വച്ചു.
അല്പ്പനേരം പേടിയോടെ ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നിട്ട് ഞാൻ അവരുടെ ഫ്ലാറ്റിലേക്ക് പോയി.
ചേട്ടനും അവളും ഹാളില് രണ്ട് കസേരകളിലായി എതിരെതിരെ ആണ് ഇരുന്നത്. എനിക്കുവേണ്ടി മറ്റൊരു കസേര ഇട്ടിരുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു. മൂന്ന് കസേരകളും കൂടി ത്രികോണാകൃതിയിൽ ആയിരുന്നു കിടന്നത്.
“ഇവിടെ വന്നിരിക്ക് വിക്രം.” ചേട്ടൻ കൂളായി പറഞ്ഞു.
ആ ഒഴിഞ്ഞ കസേരയില് ഞാൻ ചെന്നിരുന്നു.
“എടാ വിക്രം, ഇവള് ജോലിയില് കേറീട്ടിപ്പോ രണ്ട് മാസം പോലും ആയില്ല. അവളുടെ ഇഷ്ടത്തിന് തന്നെയല്ലേ ഞാനും അവളെ ജോലിക്ക് വിട്ടത്. ഇപ്പൊ നാട്ടില് പോണം പോലും!” അഞ്ചനയെ തുറിച്ചുനോക്കി കൊണ്ട് അയാള് എന്നോടായി പറഞ്ഞു.
ഞാൻ മിണ്ടാതെ അയാളെ തന്നെ നോക്കിയിരുന്നു.
“ഒരു വര്ഷം എങ്കിലും കഴിയാതെ അവള്ക്ക് അവധി കൊടുക്കില്ല എന്ന് നീതന്നെ പറ.” അയാള് എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.
സത്യത്തിൽ എനിക്ക് ചിരിക്കാനാണ് തോന്നിയത്.
“ചേട്ടാ…,” ഞാൻ വിളിച്ചു. “ചേച്ചി എന്റെ സ്റ്റാഫ് ആയിരിക്കാം. പക്ഷെ എന്റെ സ്റ്റാഫ്സിന് എന്തെങ്കിലും ആവശ്യം വന്നാല് അത് ഞാൻ ചെയ്തു കൊടുക്കുമെന്ന കാര്യം ചേട്ടനും അറിയാം. അതുകൊണ്ട് നിങ്ങളുടെ പ്രശ്നത്തില് എന്നെയും വലിച്ചിഴയ്കരുത്. നിങ്ങളുടെ കാര്യം സ്വയം അങ്ങ് തീരുമാനിച്ചാല് മതി… പ്ലീസ്.” ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞുമാറിയതും അഞ്ചന വായ പൊത്തി ചിരിച്ചു.
എന്റെ ഒഴിഞ്ഞുമാറൽ ചേട്ടനെ ചൊടിപ്പിച്ചു. പക്ഷേ ഞാൻ പറഞ്ഞതിലും കാര്യമുണ്ടെന്ന് തോന്നിയതും ചേട്ടൻ നെടുവീര്പ്പോടെ എന്നെ നോക്കി.
“എടാ വിക്രം, ആ മേശപ്പുറത്ത് ഇരിക്കുന്ന കുപ്പിയും ഗ്ളാസും ഇങ്ങെടുത്ത് താ.” അയാൾ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
വെറുപ്പോടെ ഞാൻ അനുസരിച്ചു. അഞ്ചന അയാളെ തുറിച്ചു നോക്കി.
അയാള് മുക്കാല് ഗ്ലാസ്സ് വരെ മദ്യം ഒഴിച്ച ശേഷം വെള്ളം പോലും ഒഴിക്കാതെ ചെറിയൊരു സിപ്പ് എടുത്തു.
“ശരി, നിനക്ക് ജോലി കിട്ടിയത് കൊണ്ട് വീട്ടുകാരോട് ആഘോഷിക്കണം, അവരുടെ കൂടെ കുറച്ച് ദിവസം നില്ക്കണം, പിന്നെ.. നിന്നെ ജോലിക്ക് പോകാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കാന് വേണ്ടി നി നേരത്തെ നേര്ന്ന നേര്ച്ചയും പൂര്ത്തിയാക്കണം, അല്ലേ?” അയാള് ചോദിച്ചു.