ആര്യൻ ഈ നാട്ടിൽ വന്ന് വെറും രണ്ട് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് ചന്ദ്രിക ചേച്ചി അവൻ്റെ കളി ചരക്കായി മാറിയതും അവരുമായി നടന്നതുമായ സംഭവ വികാസങ്ങളെ കുറിച്ചോർത്തുകൊണ്ട് ഗുപ്തനെ പോലെ ചൂടുള്ള ചായ ഊതി ഊതി കുടിച്ചുകൊണ്ട് വഴിയിലേക്കും നോക്കി ആ പടിയിൽ ഇരുന്നു. അപ്പോഴും ചന്ദ്രിക പറഞ്ഞ ബാക്കി കടി മൂത്ത പെണ്ണുങ്ങൾ ആരൊക്കെയാണെന്ന ചോദ്യം മാത്രം അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ബാക്കി ആയി.
ആര്യൻ ചായ കുടിച്ച് തീർത്ത ശേഷം മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റതും അപ്പുറത്ത് മോളി ചേച്ചി ചെടികൾക്ക് വെള്ളം ഒഴിച്ചുകൊണ്ട് നിൽക്കുന്നത് അവൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. കാർ പോർച്ചിൽ തോമാച്ചൻ്റെ കാറും കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു. തോമാച്ചൻ വന്ന സ്ഥിതിക്ക് സൈക്കിൾ കിട്ടിയ വിവരം പോയി അറിയിച്ച് ഒരു നന്ദിയും പറഞ്ഞേക്കാം എന്ന് കരുതി അവൻ ഗ്ലാസ്സ് കൊണ്ടുപോയി കഴുകി വച്ച ശേഷം കതകും ചാരി ഇറങ്ങി.
“ഹാ ആര്യാ…സൈക്കിൾ കിട്ടി അല്ലേ.” ഗേറ്റ് കടന്നു വരുന്ന ആര്യനെ കണ്ട മോളി ചോദിച്ചു.
“അതേ ചേട്ടത്തി കിട്ടി…ഞാൻ അതിന് തോമാച്ചനെ കണ്ട് ഒരു നന്ദി പറയാൻ വേണ്ടി വന്നതാ.”
“ഓ പിന്നേ ഇതിനൊക്കെ എന്ത് നന്ദി പറയാനാ എൻ്റെ ആര്യാ…പിന്നെ നന്ദി പറയാൻ മാത്രമേ ഇങ്ങോട്ട് വരാവൂ എന്നുണ്ടോ ചുമ്മാ ഇരിക്കുമ്പോൾ ഒക്കെ ഇങ്ങോട്ട് ഒന്ന് ഇറങ്ങ്.”
“അതിനെന്താ ചേട്ടത്തി ഞാൻ വരാമല്ലോ…തോമാച്ചൻ എന്തിയേ?”
“അകത്തുണ്ട് ആര്യൻ വാ.”
മോളി ആര്യനെ അകത്തേക്ക് ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ട് മുറിയിലേക്ക് പോയി തോമാച്ചനെ വിളിച്ചുകൊണ്ടുവന്നു.
തോമാച്ചൻ വന്ന ഉടൻ തന്നെ ആര്യൻ സൈക്കിൾ കിട്ടിയ കാര്യവും അത് കിട്ടാൻ സഹായിച്ചതിന് അദ്ദേഹത്തോട് നന്ദിയും പറഞ്ഞു.
ശേഷം അവർ മൂവരും കൂടി ഇരുന്ന് ഏകദേശം ഇരുപത് മിനുട്ടുകളോളം സംസാരിച്ചതിന് ശേഷം ആര്യൻ അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങി അവരോട് യാത്ര പറഞ്ഞുകൊണ്ട് തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക് പോയി.
തിരിച്ച് വീട്ടിൽ എത്തിയ ആര്യൻ പ്രത്യേകിച്ചൊന്നും ചെയ്യാൻ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ട് അവൻ്റെ വിനോദമായ വായനയിലേക്ക് കടന്നു.