” മറ്റു ചിലരുണ്ട് അമ്മാ… പ്രസന്റിൽ ജീവനിൽ പേടിച്ച് ഓടുന്നവർ………. “
” പോടാ… “
അവൾ കൈ ചുരുട്ടി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ ഇടിച്ചു……
അജയ് ചെറിയ ചിരിയോടെ ഇളകിക്കിടന്നു…
ഇപ്പോൾ കൃത്യമായി അവളുടെ നിതംബങ്ങൾക്കു മുകളിലാണ് അവന്റെ വലംകൈ വിശ്രമിച്ചിരിക്കുന്നത്.
“ഉറങ്ങണ്ടേ അമ്മാ..? അതോ വർത്തമാനകാലത്ത്, വർത്തമാനം പറഞ്ഞിരുന്നാൽ മതിയോ………?”
“ഉറക്കം വരുന്നില്ലെടാ…….”
“അതെന്താ…………?”
“ആർക്കറിയാം……. “
തണുപ്പ് മുറിക്കുള്ളിലേക്കും കയറിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു..
“നിനക്കത് വല്ലാതെ ബോധിച്ച മട്ടുണ്ടല്ലോ… “
അഭിരാമി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ കിടന്നുകൊണ്ട് തന്നെ പറഞ്ഞു……
” എന്ത്…?”
അവന് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല..
“നീ എവിടാ താളം പിടിക്കുന്നത്..?”
ചെറിയ ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു……
പെട്ടെന്ന് തന്നെ അജയ്, അവന്റെ വലതുകൈ നിരക്കി അവളുടെ ഇടുപ്പിലേക്ക് വെച്ചു…
” ഞാൻ… അറിയാതെ……………”
അജയ് ഒന്ന് വിക്കി…
” ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ലാന്നാണോ കരുതിയത്…… ? എത്ര നേരമായി……”
” പോ… അമ്മാ………”
അവൻ ചിണുങ്ങി..
” സംസാരത്തിനിടയ്ക്ക് അറിയാതെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നതാ…”
“അറിയാതെ അവിടെ തന്നെ തട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്നത് എന്താന്നാ എന്റെ ചോദ്യം …”
തന്റെ പ്രവൃത്തിയിൽ അവൾ കണ്ടെത്തിയ അസ്വാഭാവികതയെ ചോദ്യം ചെയ്തത് അവനെ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു……
” മതി… കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്… “
അവളെ നെഞ്ചിൽ നിന്നും വലിച്ചുമാറ്റി അവൻ പുതപ്പെടുത്തു പുതച്ചു…
“വല്യ ദേഷ്യക്കാരൻ… “
അഭിരാമിയും തിരിഞ്ഞു കിടന്നു…
“ഇല്ലാത്തത് പറഞ്ഞാൽ ആർക്കായാലും ദേഷ്യം വരും…………”