“അവർ പോലും എന്നെ മാത്രമേ കുറ്റം പറയൂ എന്ന് നി മനസ്സിലാക്കുന്നില്ല. എന്റെ ഭർത്താവിനെ കളഞ്ഞിട്ട് നിന്റെ കൂടെ വന്നാല്, നിന്റെ കാശിനു വേണ്ടി ഞാൻ നിന്നെ വളച്ചെടുത്തു എന്നേ നാട്ടുകാരും നമ്മുടെ വീട്ടുകാർ പോലും പറയുകയുള്ളു.” നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടത് പോലെ അവളുടെ ശബ്ദം നല്ലത് പോലെ ഉയർന്നിരുന്നു.
മനസ്സിന് ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ട ജീവിതം ജീവിക്കാൻ നമ്മൾ എന്തിന് ഭയക്കണം? ആരേ ഭയക്കണം? എന്റെ മനസ്സിൽ ഞാൻ ചോദിച്ചു. എനിക്ക് ശെരിക്കും കോപം തലയ്ക്ക് പിടിക്കാൻ തുടങ്ങി.
“ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ വിചാരിച്ചാലും, പറഞ്ഞാലും, എനിക്ക് പ്രശ്നമില്ല.” എന്റെ പല്ലുകള്ക്ക് ഇടയിലൂടെ വാക്കുകൾ തെറിച്ചു. “നിനക്ക് വേദന മാത്രം തരുന്ന ഒരാളുടെ കൂടെ തന്നെ അവസാനം വരെ ജീവിക്കണമെന്ന് ആരാ ചട്ടം കെട്ടിയത്..? ഏതു നിയമം ആണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളത്? നിനക്കു വേണ്ടിയല്ലാതെ നാട്ടുകാരെ ബോധിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയാണോ നി ജീവിക്കുന്നത്!? അയാളുടെ കൂടെയുള്ള ജീവിതം എങ്ങനെയായിരുന്നു എന്ന് നിന്റെ വീട്ടില് ഉള്ളവരോട് എന്തുകൊണ്ട് പറഞ്ഞില്ല..?” കലിയിളകി ഞാൻ തുള്ളി.
എന്റെ കുറ്റപ്പെടുത്തൽ കേട്ട് ദേഷ്യത്തില് അവള് മുഷ്ടി രണ്ടും ചുരുട്ടി പിടിച്ചു.
“സെക്സിൽ എന്നെ വേദനിപ്പിക്കുന്ന എന്ന കാരണമാണോ ഞാൻ പറയേണ്ടത്…?” അവള് അലറി. “അതോ അയാൾ കള്ളു കുടിക്കുന്നു എന്നാണോ പറയേണ്ടത്..?” അവൾ വെറുപ്പോടെ എന്നെ നോക്കി. “അതോ പെണ്ണ് കാര്യത്തിൽ നാട്ടില് മാത്രം മാന്യനായി നടക്കുന്ന അയാളുടെ മേല് തെളിവില്ലാതെ പഴി ചാരണോ? ഇതൊക്കെയാണോ പ്രശ്നങ്ങള് എന്ന് ഞാൻ എല്ലാവരോടും ആരോപിക്കേണ്ടത്….?” അവസാനം നിസ്സഹായയായി അവള് അലറി.
“മറ്റുള്ളവന്റെ ഭാര്യമാരെ എല്ലാം കളിക്കാന് വേണ്ടി നിന്നെ ഒരു വേശ്യയെ പോലെ അവന്മാരുടെ കൂടെ കിടക്കാന് നിന്റെ ഭർത്താവ് നിന്നെ നിര്ബന്ധിക്കുന്നു എന്ന കാരണം നിനക്ക് പോരെ…? ഭാര്യ ഉണ്ടായിട്ടും ആഴ്ചക്ക് രണ്ട് വേശ്യകളെ എങ്കിലും തിരക്കി പോകുന്ന ഭർത്താവാണെന്ന കാരണം പോരെ..? സെക്സ് മാത്രമാണ് ജീവിതമെന്നും പറഞ്ഞ്.. കാണുന്ന എല്ലാവരെയും അയാള് കളിച്ചു നടക്കുന്ന കാരണവും നിനക്കും നാട്ടുകാര്ക്കും പോരെ..? അതൊക്കെ തെളിവ് സഹിതം വേണോ ആരോപിക്കാൻ..? സ്വന്തം ഭാര്യയുടെ വാക്കുകൾ പോരെ വീട്ടുകാര്ക്കും നാട്ടുകാര്ക്ക്..? തീരെ സ്വസ്ഥത ഇല്ലാത്ത ജീവിതം ആണ് നി നയിക്കുന്നതെന്ന കാരണവും നിനക്ക് പോരെ..?” ഞാൻ അട്ടഹസിച്ചു.