“ഉണ്ട് ചേച്ചി ജോജു ചേട്ടന്റെ മാത്രം സ്വന്തമായിരുന്ന ചേച്ചീടെ ടെ തടിച്ച മൊല രണ്ടും ശരിക്കും കുത്തിപ്പൊങ്ങി ഇളകുവാ…”
നിഴലും വെയിലും ആസക്തിയോടെ കെട്ടുപിണഞ്ഞുകിടക്കുന്ന പുഴയോരത്ത് ലിന്സിയും റെജിയും ശരീരങ്ങളെ വേര്പെടുത്താന് വിസമ്മതിച്ചുകൊണ്ട് വീണ്ടും വീണ്ടും കിതച്ചു…..
*******************************************************
റെജി വെള്ളവുമെടുത്ത് മുകളിലേക്ക് കയറി വന്നപ്പോള് ജോജുവും റോസമ്മയും ജീപ്പിന്റെ മുന്സീറ്റില് തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു.
“എന്നാടാ ഇത്രേം താമസിച്ചേ?”
റോസമ്മ ചോദിച്ചു.
“അവിടെ ഒരു പാമ്പ്…”
അവന് താഴേക്ക് നോക്കി.
റോസമ്മയും ജോജുവും മുഖാമുഖം നോക്കി.
“നീയെന്തിനാ അതിന് വെരണ്ട് ഇരിക്കുന്നെ?”
ജോജു ചോദിച്ചു.
“ലോകത്തുള്ള സകല പാമ്പുകള്ക്കും നിന്നെപ്പേടിയല്ലേ അതിന്?”
“എന്നിട്ടെന്ത്യെ പാമ്പ്?”
റോസമ്മ ചോദിച്ചു.
“കൊന്നോ അതിനെ?”
“ഇല്ല, അമ്മെ…”
അവന് പറഞ്ഞു.
“നല്ല ഒരു സുന്ദരിപ്പാമ്പ്….”
റെജി പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“കണ്ടാത്തന്നെ പാലും പഴവും കൊടുത്ത് വളര്ത്താന് തോന്നും…ഞാനതിനു ഒരു കാട്ടു വാഴപ്പഴം പറിച്ചുകൊടുത്തു….അത് കാട്ടിലേക്ക് കയറിപ്പോയി…”
ജോജുവും റോസമ്മയും ഒന്നും മനസ്സിലാകാതെ പരസ്പ്പരം നോക്കി.
അപ്പോള് പാതയുടെ മറുവശത്ത്, മലഞ്ചെരുവില്, മഹാഗണി മരത്തിന്റെ ചില്ലയില് ഒരു ദേവിയാന് പാമ്പ് ജോജുവിന്റെ ശിരസ്സിനപ്പുറത്ത് റെജി കണ്ടു.
ആ കാഴ്ച്ചയില് അവന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
[അവസാനിച്ചു]