വിഷദംശനമേറ്റ് മുറിഞ്ഞ ഭാഗത്ത് മരുന്ന് ശരിക്കും അമര്ത്തി തിരുമ്മി കഴിഞ്ഞ് കൈകള് വെള്ളത്തില് കഴുകുന്ന റെജിയോട് അവള് സുഖകരമല്ലാത്ത ഭാഷയില് തിരക്കി.
റെജി അപ്പോള് സംഭവിച്ച കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞു. വെള്ളമെടുത്ത് കൊണ്ട് വരാന് ജോജി തന്നെ ഏല്പ്പിച്ച കാര്യങ്ങള് കേട്ട് ലിന്സി പുരികം വളച്ച് അവനെ നോക്കി.
“എന്നുവെച്ചാല് നിന്റെ അമ്മേം ജോജുച്ചായനും മുകളില് ഉണ്ടെന്നോ?”
“ആം…”
അവന് എഴുന്നേറ്റുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എഴുന്നേറ്റോ ചേച്ചി…രണ്ട് ദിവസത്തേക്ക് എണ്ണ ചേര്ത്ത ഫക്ഷണം ഒന്നും കഴിക്കണ്ട കേട്ടോ…”
“നീ എവിടെപ്പോകുവാ?”
പുതിയ, മാറിയ ശബ്ദത്തില് അവള് അവനോട് ചോദിച്ചു.
“അത്രേം തിരുമ്മിയ മതി ചേച്ചി…മരുന്ന് ശരിക്കും പിടിച്ചു…”
“എന്നാരു പറഞ്ഞു…?”
അവള് ദേഷ്യം ഭാവിച്ച് ചോദിച്ചു.
“എനിക്കും അറിയാം പാമ്പിന് ചികിത്സ ഒക്കെ..സ്വയം ചികിത്സിക്കാന് പറ്റാത്ത കൊണ്ടാ എന്നെ പാമ്പ് തൊട്ടപ്പം ഞാന് കടിച്ചിടത്ത് ഒന്നും ചെയ്യാണ്ട് ഇരുന്നെ…മരുന്ന് ശരിക്കും മുറിവില് പിടിച്ചില്ല..എനിക്കറിയാം..നന്നായി ഒന്നുകൂടി ശരിക്കും തിരുമ്മിയാലെ വേഷം ശരിക്കും ഏറങ്ങൂ…”
“ചേച്ചി എങ്ങനെ പഠിച്ചു…?”
“ജോജൂച്ചായനും നല്ല വിഷ ചികിത്സകനാ…പുള്ളിക്കാരനാ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചേ…”
“എഹ്? നേരോ?”
“പിന്നല്ലാതെ! അച്ചായനും അറിയാം വിഷ ചികിത്സയൊക്കെ…”
“അത് ഏതായാലും നന്നായി…”
അവന് പറഞ്ഞു.
“ജോജു ചേട്ടനും അമ്മേം നിക്കുന്ന ഇടത്ത് കൊറേ പാമ്പിനെ ഞാന് മുമ്പ് കണ്ടിട്ടുണ്ട്…ഏതേലും കാലക്കേടിന് അമ്മെനെയെങ്ങാനും പാമ്പ് കൊത്തിയാ ജോജു ചേട്ടന് വേഷം എറക്കിക്കോളൂല്ലോ…”
“പിന്നില്ലേ…”
അവള് പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമര്ത്തി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“ഇപ്പം നീ വന്ന് എന്റെ വെഷം എറക്കി താ ശരിക്കും…”
ലിന്സിയുടെ കണ്ണുകളില് തിളങ്ങി നിന്ന വികാരം റെജി തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അതിന്റെ കാരണം പക്ഷെ അവന് മനസ്സിലായില്ല.