Posted by പിന്നെ സർജറി കീമോ എല്ലാം കൂടി ആയപ്പോൾ എൻറെ പഠിത്തം മുടങ്ങി. കൂടെ നിൽക്കാനും കാര്യങ്ങൾ നോക്കാനും ഞാനല്ലാതെ മറ്റു പെണ്ണുങ്ങൾ ആരുമില്ലല്ലോ? ആങ്ങളയാണെങ്കിൽ അന്ന് എട്ടിൽ പഠിക്കുന്നേ തേ ഉള്ളു. ഞങ്ങൾ ഡിസ്ചാർജ് ആയി വീട്ടിൽ വന്ന് രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ് സ്കൂളിൻറെ അവിടെ കട നടത്തുന്ന അയാൾ വീട്ടിൽ വന്നു.
അച്ഛനോട് എന്നെ വിവാഹം കഴിച്ചു കൊടുക്കുമോ എന്ന് ചോദിച്ചു. ഞാനും അയാളുമായി ഇഷ്ടത്തിലാണ് എന്ന രീതിയിൽ വീട്ടിൽ അതിനു മുന്നേ എന്തോ കഥകൾ കിട്ടിയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. അച്ഛൻ ആലോചിച്ച് മറുപടി പറയാം എന്ന് പറഞ്ഞ് അയാളെ തിരിച്ചയച്ചുവെങ്കിലും അമ്മയ്ക്ക് വല്ലാത്ത ആധിയായി. അയാൾ ക്രിസ്ത്യൻ ആണ് ഞങ്ങൾ ഹിന്ദുക്കളും .
അങ്ങനെ ഒരു വിവാഹത്തിന് എൻറെ വീട്ടുകാർ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നില്ല. അമ്മയ്ക്ക് ആണെങ്കിൽ മരിച്ചുപോകുമോ എന്ന ഭയം കൂടുതലായിരുന്നു. അമ്മയുടെ മരണത്തിന് മുമ്പ് എൻറെ വിവാഹം നടന്നു കാണണമെന്ന് അമ്മ വാശിപിടിച്ചു.
അങ്ങനെ ഞങ്ങളുടെ സ്വന്തത്തിലുള്ള എറണാകുളത്ത് വർക്ക് ചെയ്യുന്ന ഒരു ചേട്ടൻ വഴി നടന്ന ആലോചനയാണ് ഈ കല്യാണത്തിൽ എത്തിയത്. ചേച്ചിയുടെ ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ് നെക്കുറിച്ചും ചേട്ടൻറെ പെർഫോമൻസിനെ കുറിച്ചും അറിയാൻ എനിക്ക് ആകാംക്ഷയായി. ചേച്ചി ബാക്കി കൂടി പറ.ഞാൻ പറഞ്ഞു. എന്ത് ?ചേച്ചി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് എൻറെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
കല്യാണം കഴിഞ്ഞു. ഇനി ഫസ്റ്റ് നൈറ്റ്, സെക്കൻഡ് തേർഡ് അങ്ങനെ അങ്ങനെ . . . .ചേട്ടൻ എങ്ങനാ പുലിയാണോ ?
ചേച്ചിയുടെ മുഖത്ത് വിഷാദമാണോ ചേട്ടനോടുള്ള സഹതാപമാണോ അതോ അവജ്ഞയാണോ എന്ന് എനിക്ക് വ്യക്തമായി മനസ്സിലായില്ല. ചേച്ചി കുറച്ചു നേരം മിണ്ടാതിരുന്നു.എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു. ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളുമായിട്ടാണ് ഒരു പെണ്ണ് ജീവിതത്തിലേക്ക് കാലെടുത്തു വയ്ക്കുന്നത്. തുടക്കം നന്നായെങ്കിൽ മാത്രമേ പിന്നെ പ്രതീക്ഷിക്കുവാൻ ഉള്ളൂ. ഇത് തുടക്കം തന്നെ പാളിപ്പോയി. അപ്പോൾ പിന്നെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ലല്ലോ? ചേച്ചി ഒരു നെടുവീർപ്പിട്ടു.
എന്താണ് സംഭവിച്ചത് എന്നറിയാൻ എനിക്ക് ആകാംക്ഷ കൂടി വന്നു. ഞാൻ മുഴുവൻ പറയാൻ ചേച്ചിയെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. ഞാൻ പറയാം പക്ഷേ നമ്മൾ രണ്ടാളും അല്ലാതെ മറ്റൊരാൾ ഇത് അറിയാൻ ഇടവരരുത് . കാരണം ഭർത്താവിന് കഴിവില്ലെന്ന് ഭാര്യ പറഞ്ഞ് മറ്റൊരാൾ അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതിൽ അർത്ഥമില്ല. കൊത്തി വലിക്കാനും പിച്ചി ചിന്താ നും കഴുകൻ കണ്ണുകളുമായി ഇരിക്കുന്നവരാണ് കൂടുതൽ. ഇല്ലടാ ചക്കരേ.