വെയിൽ ചാഞ്ഞ നേരം [Smitha]

Posted by

“ചേച്ചി ആ ഗേറ്റ് തുറന്നില്ലേ? അപ്പം തൊട്ട് ചേച്ചീടെ ഓരോ മൂവ്മെൻറ്റ്സും കണ്ണുപറിക്കാതെ വാച്ച് ചെയ്യുവാരുന്നു ഞാൻ. ആ എന്നോടോ ബാലാ, ബാങ്ക്ലൂരിലേ ബ്രോയിലർ ചിക്ക്സുമായി ഈ നാടൻ സൗന്ധര്യധാമത്തെ ഉപമിക്കുന്നത്?”
“നിന്റെ ഗേൾസൊക്കെ ബ്രോയിലർ ചിക്ക്സ്? ഞാൻ നാടൻ പെണ്ണ്?”

“നാടൻ സുന്ദരിപ്പെണ്ണ്! ഞാൻ തനി നാടനാ. എനിക്ക് നാടൻ സുന്ദരി മദാലസമാരെയാണ് ഇഷ്ടം!”

മനീഷ അവന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി. കുസൃതിയിറ്റുന്ന നോട്ടമെറിഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ വിരലുകളെ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“ബ്രോയിലർ ചിക്ക്‌സും നാടൻ സുന്ദരീം ഒക്കെ അവിടെ നിക്കട്ടെ! നീയൊന്നെഴുന്നേറ്റെ,”

“എന്തിനാ ചേച്ചി?”

“ഹ! നമുക്ക് ഇവിടെയൊക്കെ ഒന്ന് ചുറ്റാടാ. പറമ്പും പൊഴേം ഒക്കെ ഒന്ന് കറങ്ങിയിട്ട് വരാന്നെ…”

“ഓക്കേ…”

അത് പറഞ്ഞ് മനോജ് കട്ടിലിൽ നിന്ന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു.

“അയ്യേ…എന്നതാടാ ഇത്?”

അവന്റെ അരയിലേക്ക് നോക്കി മനീഷ ചിരിച്ചു.

കാര്യമറിയാൻ മനോജ് അരയിലേക്ക് നോക്കി.

“എന്റ്റമ്മേ!”

ഇതികർത്തവ്യതാമൂഢനായി മനോജ് പെട്ടെന്ന് അരക്കെട്ട് കൈകൊണ്ട് പൊത്തിപ്പിടിച്ചു.

ബർമുഡയ്ക്കുള്ളിൽ അവന്റെ സാധനം കുത്തനെ പൊങ്ങിയുയർന്ന് നിന്നിരുന്നു.

“അത് പിന്നെ ചേച്ചി…”

അപ്പോഴും വായപൊത്തി ചിരിക്കുകയായിരുന്നു മനീഷയോട് ജാള്യതയോടെ മനോജ് പറഞ്ഞു.

“നല്ല തണുപ്പല്ലേ…അങ്ങനെ കെടന്നപ്പം..മാത്രമല്ല മുള്ളാൻ മുട്ടിനിക്കുമ്പം അങ്ങനെ വലുതാവും! അല്ലാതെ ചേച്ചി കരുതുന്ന പോലെ സെക്ഷ്വൽ ആയിട്ടൊന്നും അല്ല…”

“നീ പോടാ…”

ചിരിക്കിടയിൽ മനീഷ പറഞ്ഞു.

“മാത്രോവല്ല, ഞാനാണേൽ ചേച്ചി വരുന്നതും നോക്കിയിരിക്കയല്ലാരുന്നോ..അപ്പം എന്തായാലും സെക്ഷ്വൽ ഒന്നും ആലോചിച്ചില്ല എന്നുറപ്പല്ലേ എന്റെ പൊന്ന് നാടൻ സുന്ദരീ…”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *