അവളുടെ മനോഹരമായ ചിരിയലകളിലേക്ക് നോക്കി അവൻ ആശ്വസിച്ചു. അവളുടെ മുഖം വീണ്ടും പ്രസന്നമായതിൽ അവന്റെ ഉള്ളു കുളിർത്തു.
“മമ്മി…”
അവൻ അവളുടെ തോളിൽ പിടിച്ചു.
അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.
“ഒരു മൈരനേം ഉള്ളു കൊടുത്ത് സ്നേഹിക്കരുത്! ഇത് എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങടേം പ്രശ്നവാ! സ്നേഹിക്കുമ്പം നൂറിന് നൂറ്റി അൻപത് ശതമാനോം അങ്ങ് കൊടുക്കും! എന്നെത്തിനാന്നെ അങ്ങനെ? എന്നാ ആവശ്യവാ? ഇനീം വരും ആ രാജീവനെപ്പോലെയുള്ള മൈരമ്മാര്! മമ്മീടെ കുണ്ടിപ്പൊറകേ ഇനീം മണം പിടിച്ച് വരും. അവമമാരുടെ ആവശ്യത്തിന് മമ്മി ഇനി വഴങ്ങിയേക്കരുത്! അവമ്മാര് മമ്മീടെ ആഗ്രഹത്തിന് വഴങ്ങണം. അവമ്മാര് മമ്മീടെ മേത്ത് പണിയുന്നത് മമ്മീടെ ആഗ്രഹം കൊണ്ട് മാത്രമായിരിക്കണം. ഇനി ആർക്കും തട്ടിക്കളിക്കാവുന്ന ഒരു ഉപകരണമായി എന്റെ മമ്മി മാറിയെക്കരുത്!”
സമയം എട്ടായി. ടോമിയും കത്രീനയും മാവിൻ തോട്ടത്തിനുള്ളിൽ മതിലിനടുത്ത് നിന്ന് വ്യായാമം ചെയ്യുകയായിരുന്നു.