“നോക്ക് കുട്ടാ,”
മമ്മി പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് പറഞ്ഞു.
“കുട്ടനും മമ്മീടെ വാവയല്ലേ? ഇച്ചിരി മുഴുപ്പ് ഉണ്ടന്നല്ലേ ഉള്ളൂ?ഈ രണ്ടു മൊലേന്നും കുട്ടന് എന്തോരം പാല് തന്നിട്ടുണ്ട് മമ്മി!…”
മമ്മി വീണ്ടും ചുറ്റും നോക്കി.
“ഇന്ന് രാത്രി, പാപ്പായും സുമതീം ഒക്കെ ഒറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ് നമ്മടെ ചിങ്കാരി വാവയും ഉറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ് കുട്ടന്റെ മുറീല് വരാം മമ്മി. കുട്ടന് ആവശ്യത്തിനു കുടിച്ചോ കേട്ടോ….പക്ഷെ…”
മമ്മിയുടെ വാക്കുകള് കേട്ട് സത്യത്തില് എനിക്ക് കുളിര് കോരി.
കേള്ക്കുന്നത് സത്യമാണോ എന്നറിയാന് എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല.
ഈശ്വരാ!
എവിടെയൊക്കെയോ തരിച്ചു പൊട്ടുന്നു.
ദേഹം മുഴുവന് ഉണര്ന്നു തുടിക്കുന്നു.
മമ്മി എന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി.
മമ്മി പറയാന് പോകുന്നത് എന്താണ് എന്നറിയാന് ഞാനും ആകാംക്ഷയോടെ മമ്മിയെ നോക്കി.
“പക്ഷെ …”
മമ്മി തുടര്ന്നു.
“വാവയ്ക്ക് മമ്മി പാല് കൊടുക്കുമ്പോള് കുട്ടന് ഒരിക്കലും മമ്മീടെ മൊലേല് നോക്കില്ല എന്ന് മമ്മിയോടു പ്രോമിസ് ചെയ്യണം…പിന്നെ മറ്റൊന്ന് കൂടി…”
ഇനി പറയാന് പോകുന്നത് എന്തായിരിക്കും?
എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് കൂടി.
“ഈ കാര്യം ഒരു കുഞ്ഞുപോലും അറിയരുത്,”
“അയ്യേ!”
ഞാന് പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“അറിഞ്ഞാല് എനിക്കല്ലേ കൂടുതല് പ്രശ്നം മമ്മി?”
ഞാന് ചിരിച്ചു.
“എല്ലാരും എന്നെ കളിയാക്കി കൊല്ലില്ലെ ഇത്രേം പ്രായമായിട്ടും ഞാനിപ്പഴും മമ്മീടെ മൊലേന്ന് പാല് കുടിക്കുവാന്നും പറഞ്ഞ്!”
“എന്റെ കുട്ടാ!”