പിറ്റേ ദിവസം പ്രഭാതം,.
ആനി കുളി കഴിഞ്ഞ് കണ്ണാടിയുടെ മുമ്പിൽ നിന്നു. പൂർണ്ണ നഗ്നയായി നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾക്ക് എപ്പോഴും അഭിമാനം തോന്നാറുണ്ട്.
ബാന്ഗ്ലൂരിൽ എത്രയെത്ര ആളുകളാണ് കണ്ണാടിയിൽ കാണുന്ന ഈ ശരീരത്തെ ഒന്ന് അനുഭവിച്ച് ആസ്വദിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളത്! എത്രയെത്ര ആളുകളെയാണ് ഈ മുലകളും തടിച്ചു കൊഴുത്ത ഈ തുടകളെയും അളവില്ലാതെ ഉരുണ്ടു വീർത്ത ഈ ചന്തികളെയും തടിച്ച അകം തുടകൾക്കിടയിൽ ഞെങ്ങി വീർത്ത് മുഴച്ചുന്തി നിൽക്കുന്ന പൂർത്തടത്തിൽ ഒന്ന് കൈവെക്കാൻ ശ്രമിക്കാത്തത്! എത്ര ആളുകളാണ് അവരുടെ തടിച്ച കരിങ്കുണ്ണകൾ ഈ നനഞ്ഞ പൂറിലേക്ക് അടിച്ചു കയറ്റുന്നത് സ്വപ്നം കാണാത്തത്!
“എടീ ഒന്ന് പിടിക്കാൻ താടി ..”
ഓഫീസിൽ വെച്ച് ആരുമില്ലാത്തപ്പോൾ ഏറ്റവുമടുത്ത സുഹൃത്തായ കമൽ ഒരിക്കൽ ചോദിച്ചത് ഓർക്കുന്നു. അന്ന് കൈവിട്ടു പോകുമെന്ന് കരുതിയതാണു.സിനിമാ നടനെപ്പോലെ സുന്ദരനായ കമലിന്റെ പിന്നാലെ അന്ന് എത്ര പെൺകുട്ടികളാണ് നടന്നിരുന്നത്! അവനു വേണ്ടി തുണി അഴിക്കാൻ കൊതിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നത്! ഉറക്കം വരാത്ത എത്ര രാത്രികളിൽ താൻ അവനെ ഓർത്ത് വിരലിട്ട് തൃപ്തിപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്!
അന്ന് താൻ കൊടുത്ത മറുപടി പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കയ്യോങ്ങിക്കാണിക്കുകയായിരുന്നു.
“എന്നതാ പിടിക്കാൻ തരുമോ എന്നുചോദിച്ചത് എന്ന് നിനക്കറിയാമോ ആനി?”
തന്നെക്കാൾ പത്ത് വയസ്സിനെങ്കിലും ഇളപ്പമുള്ള കമൽ എടീ നീ എന്നൊക്കെയേ വിളിക്കൂ.തനിക്കും അത് ഇഷ്ടമായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ കൊതി വരുന്ന ആണുങ്ങൾ എടീന്ന് വിളിക്കുമ്പോൾ ദേഹം അങ്ങ് പൂത്തുലയും.പൂറു നനയും.
“നീ പോടാ,
താൻ പറഞ്ഞു.
“നീയിപ്പോൾ ആദ്യമായിട്ടൊന്നുമല്ലല്ലോഎന്നോട് ചോദിക്കുന്നെ?”
“ഓഹ്!” മുഖത്തശോകഭാവം വരുത്തി കമൽ പറഞ്ഞു.
“പിന്നെ എന്താണ് ഭവാന് കരുണ തോന്നാത്തത്? ഹം ആപ് കേ ഹേ കോൻ?”
“ഭവാൻ അല്ല..”
അവന്റെ തോളിൽ അടിച്ചു കൊണ്ട് അന്ന് താൻ പറഞ്ഞു.
“ഭവതി എന്ന് പറയെടാ പൊട്ടാ! ഒരു കുന്തോം അറീത്തില്ല!”
“കുന്തം അറിയാം…” അവൻ ചിരിച്ചു.
“കുന്തം എങ്ങോട്ടാ പോകുന്നെന്നും അറിയാം..കുടത്തിൽ ..അവിടെ ഒന്ന് തപ്പാൻ അനുവദിച്ചാൽ മതി…”