“അല്ല…!”
“പിന്നെ?”
എമിലിയ്ക്ക് ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല.
“ഞാൻ പോകാം…”
“ഏഹ്!”
എമിലി പെട്ടെന്ന് പിന്നോക്കം മലച്ചു.
“നീയെന്ത് ഭ്രാന്തായീ പറയുന്നേ ആനീ?”
“ഭ്രാന്തോ?”
ആനി പെട്ടെന്ന്ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചി,ചേച്ചി എന്നാ പറയുന്നേ?അത്രേം രൂപ വെറുതെ കളയാനോ? വേറെ ഒരു മാർഗ്ഗവും ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് കാണുന്നില്ല..പിന്നെ ഇത് ഒരു ത്യാഗംചെയ്യുകയാണ് എന്നൊന്നും ചേച്ചി വിചാരിക്കണ്ട…എനിക്ക് പിള്ളേരും പ്രിക്കട്ടീം ഒന്നും ഇല്ല ..പിന്നെ എനിക്ക് എന്നാ നഷ്ട്ടപ്പെടാനാ…അയാൾക്ക് വേണ്ടി ഒന്ന് കാലകത്തി കൊടുക്കണം..ഒന്ന് പിയേഴ്സ് സോപ്പിട്ട് കുളിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ ആപ്രശ്നം അങ്ങ് പൊക്കോളും…”
എമിലി തലയ്ക്ക് കൈ കൊടുത്ത് ഇതികർത്തവ്യതാമൂഢയായിരിക്കുകയാണ് അപ്പോഴും.
[“ഇതികർത്തവ്യതാമൂഢയായിരിക്കുകയാണ്…” ഈവാക്കിന്റെ അർഥം ദയവ് ചെയ്ത് ആരും ചോദിക്കരുത്.പളനി ആണ്ടവനാണെ,പരുമലപിതാവാണേ അറിഞ്ഞുകൂടാ സത്തിയം!!! ]
“ചേച്ചിയ്ക്ക് ഇതംഗീകരിക്കാൻ പറ്റും എന്നൊന്നും ഞാൻ വിചാരിക്കുന്നില്ല.കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന തറവാടിയായ ഒരു പെണ്ണും ഇങ്ങനെത്തെ കാര്യം ചിന്തിക്കുക പോലും ചെയ്യില്ല.എനിക്കറിയാം…പക്ഷെ…” ആനി എമിലിയെ നോക്കി.
“ഞാൻ ഏതായാലും രണ്ടും കൽപ്പിച്ചു പോകുവാ ചേച്ചി…ഒരു മണിക്കൂർ..കൂടിപ്പോയാൽ രണ്ടുമണിക്കൂർ അതിൽകൂടുതൽ ആക്രാന്തം കാണിക്കാനൊന്നും ഈവിഷയത്തിൽ എന്നാ പുലിയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞാലും ആർക്കും പറ്റത്തില്ല. ..ആ രണ്ടുമണിക്കൂർ കണ്ണും അടച്ച് കിടന്നങ്ങ് കൊടുക്കുക ..എന്നാ വേണേലും കാണിക്കട്ടെ!”
പറഞ്ഞ് കഴിഞ്ഞ് ആനി എമിലിയെ നോക്കുമ്പോൾ അവളുടെ രണ്ടുകണ്ണുകളും നിറഞ്ഞൊഴുകുകയാണ്.
“അയ്യേ..ഇതെന്നാ കാണിക്കുവാ?”
അവൾ ഉടനെ എമിലിയുടെ മിഴിനീരൊപ്പി.
“എന്റെ ആനീ…”
എമിലി ആനിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.