“നേരാണോ മെമ്പറെ? ബില്ല് മാറ്റണേൽ ചേച്ചി അയാൾക്ക് കെടന്ന് കൊടുക്കണം എന്ന് അയാള് പറഞ്ഞോ? മെമ്പറാണോ ഇതിൽ കൂട്ടിക്കൊടുപ്പ്?”
ആനിയുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് മുമ്പിൽ കണാരൻ ആദ്യം ഒന്നു പതറി.
“അത് …”
അയാൾ ആനിയെയും എമിലിയെയും മാറി മാറി നോക്കി.
“നമ്മടെ പൈസ അയാള് വിചാരിച്ചാലല്ലേ ഊരിയെടുക്കാൻ പറ്റുവൊള്ളോ? അതിന് അയാൾക്ക് എന്തും പറയാല്ലോ..ഇവിടെ കാര്യങ്ങൾ നടക്കുന്നേന് ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ആയിപ്പോയി ..അതിന് ഞാൻ എന്നാ ചെയ്യും? എന്നാലും കൂട്ടിക്കൊടുപ്പ് എന്നൊന്നും പറയേണ്ടാരുന്നു. എനിക്ക് വെഷമവായി കേട്ടോ,”
“അപ്പോൾ വേറെ ഒരു വഴീം ഇല്ലേ മെമ്പറെ?”
“എന്റെ ആനിയമ്മേ,”
മെമ്പർ മുഖത്തു പരമാവധി സഹതാപം വരുത്തിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“എനിക്ക് പറയാമ്പാടില്ല ..എന്നാലും നിവൃത്തിയില്ലല്ലോ …വേറെ വഴി ഇല്ല…അവരൊക്കെ വല്യ വല്യ ആളുകളല്ലേ! നമ്മള് എന്നാ ചെയ്യാനാ?…അല്ലേൽ ബില്ല് മാറാൻ കോടതീലോക്കെ പോകേണ്ടി വരും .എന്നാലും അവര് പാലം പണീൽ കൃത്രിമത്വം എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞുടക്കാം . ഇതാവുമ്പോ പെട്ടന്ന് കാര്യം സാധിക്കും “”’.”
എമിലിക്കത് കേട്ടപ്പോൾസങ്കടവും ദേഷ്യവും ഒരുമിച്ചു വന്നു . അവൾ കത്തുന്ന കണ്ണുകളോടെ കണാരനെ നോക്കി എണീറ്റപ്പോൾ ആനി എമിലിയുടെ കൈയ്യിൽ പിടിച്ചു .
“‘ചേച്ചീ …വേണ്ട ..””
ആനി എമിലിയെ നോക്കി.
“എന്താ ആനി?”
അവളുടെ നോട്ടത്തിന്റെ അർത്ഥമറിയാതെ എമിലി ചോദിച്ചു.
“ഞാൻ കണാരനോട് ഒന്ന് മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ?”
“എന്നതാ? എന്നതാ മാറി നിന്ന് സംസാരിക്കാൻ?”
“നമുക്ക് പ്രശ്നം തീരണ്ടേ? അത്രേം കാശ് എങ്ങനേലും ഊരിയെടുക്കണ്ടേ അയാടെ കയ്യീന്ന്?”
“അതിന്?”
“ചേച്ചിക്ക് ഒരു കേടും ഞാൻ വരുത്തില്ല ..ഞാൻ നോക്കട്ടെ , ഈ പ്രോബ്ലം സോൾവ് ആകാൻ എന്തേലും വഴി ഉണ്ടോന്ന്!”
എമിലി മാത്രം കേൾക്കാവുന്ന ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞിട്ട് ആനി ആനി കണാരനെ നോക്കി.
“മെമ്പർ ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ..”
ആനി എഴുന്നേറ്റു മുറ്റത്തേക്കിറങ്ങി.
കണാരൻ അവൾക്ക് പിന്നാലെ ചെന്നു.