അറിഞ്ഞിട്ടില്ല ഐസക്കിന്റെ കണ്ടീഷന്..ദാണ്ടേ നമ്മുടെ രവി അയാള്ടെ മകനെ പുറത്ത് കയറ്റി ആന കളിക്കുന്നു…! ഇവനെയൊക്കെയാരാ ഈ ടെററിസ്റ്റാക്കിയെ?”
റിയയുടെ പരാമര്ശം മറ്റുള്ളവരില് ചിരി പടര്ത്തി.
“ജോയലെ, ഉണ്ണിയ്ക്ക് മെസേജ് കൊടുത്തോ?”
ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടെ സന്തോഷ് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.
“കൊടുത്തു..”
ജോയല് പറഞ്ഞു.
“രാകേഷും ടീമും റിസോര്ട്ടില് നിന്നു മൂവ് ചെയ്ത ആ സെക്കന്ഡില് ഉണ്ണിയ്ക്ക് മെസേജ് നല്കി..റിയേ, നോക്ക് ഉണ്ണിയും സംഘവും അവിടെ നിന്നും മൂവ് ചെയ്യുവല്ലേ?”
“ചെയ്യുന്നു…”
മോണിട്ടറില് മിഴികള് നട്ട് റിയ പറഞ്ഞു.
“പ്ലാന് ചെയ്ത പോലെ അവര് ഐസക്കിന്റെ വായ് സെല്ലോ ടേപ്പ് കൊണ്ട് കവര് ചെയ്തു… എന്നിട്ട് കൊല്ലങ്കോട് റൂട്ടിലേക്കുള്ള വഴിയെ തിരിഞ്ഞു…”
“രാകേഷിന്റെ വണ്ടി നമ്മുടെ ഫീല്ഡില് കയറാന് സമയമായോ?”
സന്തോഷ് വിളിച്ചു ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല…”
റിയ പറഞ്ഞു.
“കാല്ക്കുലേഷന് ശരിയാണേല് ഇനിയും അഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞേ നമ്മുടെ വിഷ്വല് ഫീല്ഡില് രാകേഷിന്റെ വണ്ടി പ്രവേശിക്കൂ…”
“ശരി!”
ജോയല് എഴുന്നേറ്റു.
“ഇനി അഞ്ചു മിനിറ്റില് കൂടുതല് സമയമില്ല….”
അവന് പുറത്തേക്ക് നോക്കി.
“ലാലപ്പാ, പ്ലാന് എ…നീ റിയേടെ കൂടെ വാനില്ത്തന്നെ…ഞാനും ഷബ്നവും സന്തോഷ് ചേട്ടനും ഗ്രൗണ്ടില്…ഷബ്നം ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ ഫസ്റ്റ് ഓപ്പറേഷന് ആണ്…ചിലപ്പോള് പോലീസ് കാണും…”
“റിസോര്ട്ടില് യൂണിഫോമിട്ട പോലീസ് ആരുമില്ല…”
റിയ മോണിട്ടര് സസൂക്ഷമം വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“സിവില് ഡ്രെസ്സില് നമ്മള് കണ്ടിട്ടുള്ള ആരും തന്നെ പോലീസ് ആയിട്ടില്ല…”
“പറഞ്ഞത് ഓര്മ്മയുണ്ടല്ലോ?”
ജോയല് ഷബ്നത്തെ നോക്കി.
“ഗണ് എപ്പോഴും റെഡിയായി കൈയ്യില് കാണണം… കിറ്റ് തോളില് എപ്പോഴും കൈകടത്താന് പാകത്തില്…പിന്നെ …”