Posted by “ജോ…”
പെട്ടെന്ന് അവനെ ഞെട്ടിച്ചുകൊണ്ട് അവള് മറ്റുള്ളവര് കാണ്കെ അവനെ അമര്ത്തി പുണര്ന്നു.
“എനിക്ക് ജോയെ വിടാന് തോന്നുന്നില്ല…”
ജോയല് ചുറ്റും നോക്കി.
ചിലര് കാണുന്നുണ്ട്.
അധ്യാപകരടക്കം.
പക്ഷെ അവളെ തന്റെ ദേഹത്ത് നിന്നും വേര്പെടുത്താന് കഴിയുന്നുമില്ല.
അവരുടെ മുഖങ്ങളില് പക്ഷെ അസാധാരണത്വമൊന്നുമില്ല.
ജാള്യതയോടെ അവനവരെ നോക്കിയെങ്കിലും.
“എനിക്ക് എന്തോ പേടിയാകുന്നു ജോ….”
അവന്റെ നെഞ്ചില് ചുണ്ടുകള് ചേര്ത്ത് അവള് മന്ത്രിച്ചു.
നെഞ്ചില്നിന്നു പ്രണയപ്പിറാവുകടെ കുറുകല് ഉച്ചത്തിലാവുന്നു…
മഞ്ഞിന് പടലത്തിന്റെ മേലെ തെളിനിലാവ് പ്രണയിനിയുടെ സ്വപ്നം പോലെ കുതിര്ന്നു വീഴുന്നുണ്ട്, അവളുടെ ചൂടുള്ള ചുണ്ടുകള് തന്റെ നെഞ്ചോരത്തേ തൊടുമ്പോള്…
“ജോ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് വാ…”
അവള് വീണ്ടും മന്ത്രിച്ചു.
“അല്ലെങ്കില് ഞാന് ജോ ടെ വീട്ടിലേക്ക് വരാം…”
“ഗായത്രി …അത് ….”
അവന് പറയാന് ശ്രമിച്ചു.
അവളുടെ ആലിംഗനം ഒന്നുകൂടി ദൃഡമായി.
“അറിയില്ല എനിക്ക് … ഇപ്പൊ ജോ പോയാല് ഇനി ജോയെ എനിക്ക് കാണാന് പറ്റി ….പറ്റില്ല ..എന്നൊക്കെ തോന്നുവാ….”
“നീയെന്താ ഗായത്രി ഇപ്പറയുന്നെ?”
അവന്റെ കണ്ണുകള് വീണ്ടും തങ്ങളെ വീക്ഷിക്കുന്നവരില് പതിഞ്ഞു.
“നാളെ നമ്മള് എല്ലാവരും ഇങ്ങോട്ട് വരികയല്ലേ? ഞാനും നീയും എല്ലാരും…”
“അറിയാം…”