മോണിട്ടറില്, ചുവപ്പിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില് പച്ച നിറത്തില് തെറിക്കുന്ന അസ്ത്ര ചിഹ്നങ്ങള്!
അതിന്റെ മുകളില് നീല അക്ഷരങ്ങള്:-
“…….ട്രാന്സ്ഫറിംഗ് ഫൈവ് മില്ല്യന് ഡോളേഴ്സ് ഫ്രം 6114************ BXON റ്റു 9256***********ZARK……”
ശ്യാം മോഹന് ശര്മ്മയുടെ മുഖത്ത് ഇപ്പോഴും അവിശ്വസനീയതയും സംഭ്രമവുമാണ്.
“ആരുടെയൊക്കെ ഐ ഡികളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കാവുന്ന സോഫ്റ്റ്വെയര് ആണ് സാര് ഞാന് ബെന്നറ്റ് ഫ്രാങ്കിന്റെ മെയിലില് പ്ലാന്റ് ചെയ്യേണ്ടത്?”
അയാള് ചോദിച്ചു.
“ചന്ദ്ര ശേഖര് റാവു അലിയാസ് ആസാദ്,”
ശര്മ്മയുടെ കണ്ണുകള് മിഴിഞ്ഞു.
“മാവോയിസ്റ്റ് ടെററിസ്റ്റ് ആസാദിന്റെ?”
പദ്മനാഭന് തമ്പി പുഞ്ചിരിയോടെ തലകുലുക്കി.
“പിന്നെ ലിംഗ് ഷുണ്യാന്…അയാളുടെയും…”
“മൈ ഗോഡ്!”
ശ്യാം മോഹന് ശര്മ്മ ഞെട്ടിപ്പോയി.
“ആ ചൈനീസ് ആയുധഇടപാട് കാരനോ? അയ്യോ അയാളെ ഇന്റ്റര്പ്പൊളൊക്കെ ലിസ്റ്റില് പെടുതിയിരിക്കുന്നതല്ലേ?”
പദ്മനാഭന് തമ്പി അയാളെ അല്പ്പ നേരം നിശബ്ദനായി നോക്കി.
പിന്നെ ചിരിച്ചു.
“എന്താ സാര്?”
ശ്യം മോഹന് വര്മ്മ ചോദിച്ചു.
“ഞാന് നിന്റെ അക്കൌണ്ടിലേക്ക് പണം ട്രാന്സ്ഫര് ചെയ്തത് എന്തിനായിരുന്നു?”
“ബെന്നറ്റ് ഫ്രാങ്കിന്റെ മെയിലിലേക്ക് ഡാര്ക്ക് സോഫ്റ്റ്വെയര് പ്ലാന്റ് ചെയ്യാന്.”
“അല്ലാതെ എന്നോട് മറ്റേത്തിലെ ചോദ്യം ചോദിക്കാനല്ലല്ലോ? ആണോ?”
ശ്യം മോഹന് വര്മ്മയുടെ മുഖം താഴ്ന്നു.
അയാളുടെ വിരലുകള് ലാപ്പ് ടോപ്പില് അതിദ്രുതം ചലിച്ചു.
നിമിഷങ്ങള് കഴിഞ്ഞുപോയി.
ശ്യാം മോഹന് ശര്മ്മയുടെ നെറ്റിയിലൂടെ വിയര്പ്പ് ചാലുകള് ഒഴുകിയിറങ്ങി.
പത്ത് മിനിറ്റിനു ശേഷം അയാള് പദ്മനാഭന് തമ്പിയെ നോക്കി.
അയാള് പെരുവിരല് ഉയര്ത്തി വിജയമുദ്ര കാണിച്ചു.
പദ്മനാഭന് തമ്പിയുടെ ചുണ്ടില് മന്ദഹാസം വിടര്ന്നു.
“ഇനി ശര്മ്മയ്ക്ക് പോകാം!”