തങ്ങളെ നോക്കി ഗൗതം ഭാസ്ക്കർ ദൂരെ നിന്ന് വിളിച്ചു പറയുന്നത് അവർ കേട്ടു.
“ആഹ്!”
പെട്ടെന്ന് പിമ്പിൽ നിന്ന് ഷഹാനയുടെ അലർച്ച കേട്ട് ദാവൂദിനെയും കൊണ്ട് വലിച്ചിഴച്ചു നടന്ന സിദ്ധാർത്ഥ് തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
“ഡോണ്ട് ലുക്ക് ബാക്ക്!!”
അവൾ അവനെ നോക്കി ഗർജ്ജിച്ചു.
“മൂവ് ഓൺ…!!”
പിന്നെ അവൾ വേച്ച് വേച്ച് എഴുന്നേൽക്കുന്നത് സിദ്ധാർത്ഥ് കണ്ടു.
ഇടത് തുടയുടെ പിൻഭാഗം അവൾ പൊത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നത് സിദ്ധാർത്ഥ് കണ്ടു.
ഷഹാനയ്ക്ക് കാലിൽ വെടിയേറ്റിരിക്കുന്നു!
“സിദ്ധാർത്ഥ് ഫാസ്റ്റ് ഫാസ്റ്റ്!!!”
ഗൗതം ഭാസ്ക്കർ വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് കമ്പിവേലിക്കപ്പുറത്ത് നിന്ന പട്ടാളക്കാർ നോ മാൻസ് ലാൻഡിലേക്ക് കുതിയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.
“വേണ്ട!”
ഗൗതം അവരെ വിലക്കി.
“ഇന്ത്യൻ മണ്ണ് തൊടുന്നത് വരെയുള്ള മുഴുവൻ ക്രെഡിറ്റും അവരിൽ നിന്നും ആരും എടുക്കരുത്..അവർക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല ….”
അടുത്ത നിമിഷം സിദ്ധാർഥും ഷഹാനയും ദാവൂദ് ഇബ്രാഹിമിനോടൊപ്പം കമ്പിവേലിയുടെ മുറിച്ചു മാറ്റിയ വിടവിലൂടെ ഇന്ത്യൻ മണ്ണിൽ കാലുകുത്തി.
പിമ്പിൽ, നോ മാൻസ് ലാൻഡിനപ്പുറം ജനറൽ ഖറാമത്ത് കയ്യുയർത്തി തന്നോടൊപ്പമുള്ള ജവാന്മാരെ വിലക്കി.
“ജയ് ഹിന്ദ് സാർ!”
മുറിവ് പൊത്തിപ്പിടിച്ച് ഷഹാന ഗൗതം ഭാസ്ക്കർ സല്യൂട്ട് ചെയ്തു.
അദ്ദേഹം പുഞ്ചിരിച്ചു.
അവളെ ആശ്ലേഷിച്ചു.
പിന്നെ സിദ്ധാർഥിനെയും.
അതിന് ശേഷം സിദ്ധാർത്ഥിന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകളിൽ നിൽക്കുന്ന ദാവൂദ് ഇബ്രാഹിമിനെ നോക്കി.
“വെൽകം…”
ഗൗതം ഭാസ്ക്കർ പറഞ്ഞു.