“ജയന്തിയെ വേണോന്നോ?”
ദേവുവില് നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി അവളുടെ തുറിച്ച് വിങ്ങിയ മുലകളിലേക്ക് നോക്കി ജോസ് ചേട്ടന് ചോദിച്ചു.
“ജോസ് ചേട്ടാ…ങ്ങ്ഹ..പൊക്കോണം,”
ഞാന് അയാളുടെ തോളില് അടിച്ചു.
“അല്ല ജയന്തീടെ കൈ ഒന്ന് രണ്ടും പ്രാവശ്യം മൊലേലും പൂറിലും ഒക്കെ പിടിച്ച് ഞെക്കുന്നത് കണ്ടു.”
അവളുടെ പാന്റ്റീസ് മൊത്തം നനച്ചുകൊണ്ട് അപ്പോള്തന്നെ പൂറില് നിന്ന് മദജലപ്രവാഹമുണ്ടായി. ജോസ് ചേട്ടന് പൂര്, കുണ്ണ എന്നൊക്കെ എന്റെ കേള്ക്കെ പറയുന്നത് ഇതാദ്യമല്ല. വീട്ടില് ശ്രീകുമാറിന്റെകൂടെ റമ്മി കളിക്കാന് വരുമ്പോള് അവര് തന്റെ കേള്ക്കെ അത്തരം വാക്കുകള് സുലഭമായി ഉപയോഗിക്കാറുള്ളതാണ്. പക്ഷെ ഇപ്പോള് മാദകത്തിടമ്പായ ദേവകിയുടെ മുമ്പില് വെച്ച് അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോള് അവള്ക്ക് കടിയും കഴപ്പും വല്ലാതെ കൂടി.
“പിന്നെ…രണ്ട് പ്രാവശ്യം ഒന്നും ഞാന് പിടിച്ചില്ല,”
ഞാന് പറഞ്ഞു.
“അത് പിന്നെ ജോസ് ചേട്ടന് ഇങ്ങനെയൊക്കെപ്പറഞ്ഞാല് ..ഞാനും മനുഷ്യന് അല്ലേ,”
“ജയന്തിക്ക് നനഞ്ഞോ?”
“ഉം,”
“ഒന്ന് കാണിച്ച് തരാവോ?”
“ശ്യെ, ഒന്ന് പോ ജോസ് ചേട്ടാ,”
“ജയന്തി പ്ലീസ്!”
“ജോസ് ചേട്ടാഇതെന്താ ഇപ്പറയുന്നെ? ചുമ്മാ വട്ട് പറയല്ലേ…”
“ഓ..ഇങ്ങനെ പരസ്യവായി ആയത് കൊണ്ടാരിക്കും…ശരി എന്നാ ഇന്ന് രാത്രി ഞാന് ചീട്ടു കളിക്കാന് വരുമ്പം കാണിച്ചു തരാവോ?”
“ഛീ…ജോസ് ചേട്ടാ ഞാന് പോകുവാ…ഇങ്ങനെ ഒരു മനുഷ്യന്!!”
‘എന്റെ പൊന്ന് ജയന്തി ആ ദേവൂന്റെ മൊലേം കുണ്ടീം തൊടേം കണ്ട് എന്റെ കുണ്ണ കഴച്ച് മുറുകി നിക്കുവാ…അത് കൊണ്ടാ,”
അയാള് വീണ്ടും മുണ്ടിന് മേലെകൂടി കുണ്ണ പിടിച്ചു തിരുമ്മി.
“അത് കൊണ്ടാ ചോദിച്ചേ…അവളെ ദേവൂനെ വേണോ എന്ന്,”
“അവള് കൊടുക്കുവോ?”
“ഓഹോ..അപ്പൊ ഉറ്റ സുഹൃത്ത് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലേ?”
“ങ്ങ്ഹേ? അപ്പോള് അത് ജയന്തിക്കും അറിയാവോ?”
“എന്റെ ജോസ് ചേട്ടാ. എനിക്ക് ആണുങ്ങളൊക്കെ ഇങ്ങനെ ആണെന്നറിയാം. ഒരു പെണ്ണ്കൊണ്ട് ഒന്നും ആണുങ്ങള്ക്ക് പറ്റില്ല എന്നൊക്കെ. ശ്രീക്ക് ആ സെക്ക്രട്ടറിപ്പെണ്ണില്ലേ സിത്താര? അവളുടെ കൂടെ ഡിങ്കോള്ഫിയൊക്കെയുണ്ട. അതുപോലെയാ ഈ ദേവൂന്റെയടുത്തും…എനിക്ക് അതിലൊന്നും ഒരു വെഷമോം ഇല്ല. എന്നെ ശ്രീ ശരിക്ക് നോക്കുന്നുണ്ട്. എനിക്ക് വേണ്ടതില്ക്കൂടുതല് തരുന്നും ഒണ്ട്. ഞാ ഹാപ്പിയാ. പിന്നെ എന്നാ കൊഴപ്പം?”
ജോസ് ചേട്ടന് എന്നെ അദ്ഭുതത്തോടെ നോക്കി. എന്ത് തരം നോട്ടമാണ് എന്റെ ഈശ്വരാ! ജവഹര്ലാല് നെഹ്രു ലേഡി മൌണ്ട്ബാറ്റനെ, അബ്ദുല് സമദ് സമദാനി മാധവിക്കുട്ടിയെ നോക്കുന്ന പോലെ. ജോസ് ചേട്ടനെപ്പോലെയൊരാള് നോക്കാന് മാത്രം ഒരു “മൊതലാ” ണോ ഞാന്?”
“എന്റെ ജയന്തീ,”
അദ്ഭുതം വിടാതെ ജോസ് ചേട്ടന് പറഞ്ഞു.
“നീ ഈ നൂറ്റാണ്ടില് ജീവിക്കണ്ടവളല്ലെടീ….നീ മുപ്പത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പെണ്ണാ…”
ഞാന് ചിരിച്ചു.
“ഇതിലിപ്പം എന്നാ ജോസ് ചേട്ടാ ഇത്ര അദ്ഭുതം?”
അവള് പറഞ്ഞു.