Posted by “നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍…”
സമീറ തുടര്‍ന്നു.
“…നിര്‍ഭാഗ്യവശാല്‍ ഇതില്‍ക്കൂടുതല്‍ ഒരു ഹെഡ് വേ നമുക്കുണ്ടാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല…ടീം സ്പ്ലിറ്റ് ചെയ്ത് നമ്മള്‍ ഇന്നലെ രാത്രി മുതല്‍ അക്യൂട്ട് ഒബ്സര്‍വേഷനില്‍ ആണ്…അത് തുടരും… ഇന്നലെ ചാര്‍ട്ട് ഔട്ട്‌ ചെയ്തത് പോലെ, ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ പാര്‍ട്ട് ഭംഗിയായി ചെയ്യുക..കോര്‍ഡിനേഷന്‍ ആവശ്യമായി വരുമ്പോള്‍ നമുക്ക് മീറ്റ്‌ ചെയ്യാം…”
സമീറ പറഞ്ഞു നിര്‍ത്തി.
ടീമംഗങ്ങള്‍ എഴുന്നേറ്റു. ഓരോരുത്തരായി പുറത്തേക്കിറങ്ങി.
“ജെയിംസ് ക്യാന്‍ സ്റ്റേ…”
വാതില്‍ക്കലേക്ക് തിരിഞ്ഞപ്പോള്‍ ജെയിംസ് പിമ്പില്‍ സമീറയുടെ സ്വരം കേട്ടു.
അവന്‍ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
“വരൂ…”
സമീറ അവരുടെ ഇരിപ്പിടത്തിന്‍റെ സമീപത്തേക്ക് അവനെ വിളിച്ചു.
“യെസ്, മാഡം…”
അവരുടെ സമീപമെത്തി അവന്‍ പറഞ്ഞു.
“ജെയിംസിന് പേടിയുണ്ടോ?”
അവരുടെ പെട്ടെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് മുമ്പില്‍ ഒരു നിമിഷം അവനൊന്ന് പതറി.
“മാഡം, അങ്ങനെ ചോദിച്ചാല്‍…”
അവന്‍ ചിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു.
“ചിലപ്പോഴൊക്കെ…മമ്മിയെ ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍…ഷീയീസ് എലോണ്‍…വെന്‍ ഐം റോമിംഗ് ഫോര്‍ ഔര്‍ ടാര്‍ഗെറ്റ്സ്…”
“ആ പേടി പോലീസ് ഒഫീസേഴ്സിനുമുണ്ട്…”
അവള്‍ പറഞ്ഞു.
“അതിനെക്കുറിച്ചല്ല ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്…ഈ ടീമന്വേഷിക്കുന്ന കേസിനെയോര്‍ത്തു പേടിയുണ്ടോ എന്നാണ്…”
“നെവര്‍…ഒരിക്കലുമില്ല മാഡം….”