ഹൃദയത്തില് മോഹാര്ദ്രത കൊണ്ടുവരുന്ന, ശരത്ത്ക്കാല മേഘത്തിന്റെ മൃദുത്വത്തെയോര്മ്മിപ്പിക്കുന്ന, വെണ്സന്ധ്യയിലെ നിലവില് പറന്നിറങ്ങുന്ന ശലഭം പോലെ ഒരു സുന്ദരി….
പുരുഷന്റെ കിനാവുകളില് തുളുമ്പിയുലയുന്ന രൂപം…
ഭൂമിയുടെ നിതാന്ത താപത്തിലെക്ക് പെയ്തിറങ്ങുന്ന മധുമഴത്തുള്ളിപോലെ അവള്…
മുഴുവന് പ്രണയ സ്വപ്നങ്ങള്ക്കും പവിഴങ്ങളുടെ സൂര്യരേണുക്കള് നല്കുന്നവള്…
“ഇരിക്കൂ…”
ഹൃദയത്തെ കുതിര്ക്കുന്ന ശബ്ദം ഏത് മഴവില്ലുകള്ക്കപ്പുറത്തുനിന്നുമാണ് വരുന്നത്?
“സാര്, മാഡം ഇരിക്കാന് പറയുന്നു…”
പെട്ടെന്ന് ജെയിംസ് പിമ്പില് നിന്നും ദീപ്തിയുടെ സ്വരം കേട്ടു. അവന് ഞെട്ടിയുണര്ന്നു.
കണ്ണുകള്ക്ക് മുമ്പില് ഗൌരവത്തില് തന്നെ നോക്കുന്ന ഡി സി പി സമീറ ശിവദാസ്!
അവളുടെ കണ്ണുകളില് ശാസനയുടെ ഒരു മിന്നലാട്ടം അവന് കണ്ടു.
ജെയിംസ് പെട്ടെന്ന് സമീപമുള്ള ചെയറില് ഇരുന്നു.
“ജെന്റ്റില്മെന്, മീറ്റ് മിസ്റ്റര് ജെയിംസ് ഇമ്മനുവേല്, സബ് ഇന്സ്പെകറ്റര്….”
സമീറ തന്റെ മുമ്പിലിരുന്നവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു. ജെയിംസ് അവരെ തലകുനിച്ച് കാണിച്ചു.
“ജെയിംസ് ഇമ്മാനുവേല്…”
പിന്നെ സമീറ അവനെ നോക്കി.
“ഇത് മിസ്റ്റര് ശേഖര് അനിരുദ്ധന്, സെപ്യൂട്ടി സൂപ്രണ്ട് ഓഫ് പോലീസ്….ഇത് വിനായക് പൈ, സര്ക്കിള് ഇന്സ്പെക്റ്റര്…”
ജെയിംസ് ഇരുവരേയും നോക്കി തലകുനിച്ചു.
“ഒരു സല്യൂട്ട് ആകാം, സുപ്പീരിയെഴ്സ് ആണ് രണ്ടുപേരും…”
സമീറ അവനോട് പറഞ്ഞു.
പെട്ടെന്ന് തന്റെ രക്തം ആവിയായിപ്പോകുന്നത് പോലെ ജെയിംസിന് തോന്നി.ഭയം നിറഞ്ഞ അവന്റെ ഭാവത്തിലേക്ക് നോക്കി ശേഖറും വിനായകും ദീപ്തിയും പുഞ്ചിരിച്ചു.
“മൈ ഗോഡ്….!”
അവന് മന്ത്രിച്ചു. തനിക്ക് ഇതെന്ത് പറ്റി? ഇതുപോലെയൊക്കെ മറവി പറ്റാന്?
അവനുടനെ സമീറയെ നോക്കി സല്യൂട്ട് ചെയ്തു. അവളത് വലത് കൈത്തലം വിടര്ത്തി സ്വീകരിച്ചു.
പിന്നെ ശേഖറേയും വിനായകിനേയും നോക്കി സല്യൂട്ട് ചെയ്തു.
“പിന്നെ അത് ദീപ്തി വേണുഗോപാല്, ഫോറെന്സിക് എന്ജിനീയര്…”
ദീപ്തിയെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ച് സമീറ പറഞ്ഞു.