കല്യാണിയമ്മ ചിന്തയിലാണ്ടു.
“ഞാനൊന്നു ബാബുവിനെ കാണട്ടെ!”
അവര് പറഞ്ഞു.
“അയ്യോ!”
രാജി പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“കണ്ടിട്ട് എന്നെത്തിനാ? പെട്ടെന്ന് കൊച്ച് ഒണ്ടാക്കാനുള്ള പണി നോക്കാന് പറയാന് ആണോ?”
അവള് പിന്നെയും ചിരിച്ചു.
“നീയൊന്നു പോടീ!”
പാതി ദേഷ്യത്തിലും പാതി കളിയായും കല്യാണിയമ്മ പറഞ്ഞു.
“അതൊക്കെ എനിക്കറിയാം എന്നതാ പറയേണ്ടേന്ന്!”
അത് പറഞ്ഞ് കല്യാണിയമ്മ മുറിയ്ക്ക് പുറത്ത് കിടന്നു.
അകത്തേക്ക് പോകുന്നതിനിടയില് അവര് എതിരെ വന്ന പദ്മനാഭന്റെ ദേഹത്ത് അറിയാതെ കൂട്ടിയിടിച്ചു.
“അയ്യോ!”
പദ്മനാഭന് വീഴാന് തുടങ്ങിയ കല്യാണിയമ്മയെ പിടിച്ചു.
“ഞാന് കണ്ടില്ലാരുന്നു കേട്ടോ!”
“അത് സാരമില്ല!”
അവര് പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
[തുടരും]