ആ നിമിഷം തന്നെ അവളുടെ വായും നിറഞ്ഞു.
പൂറിലും വായിലും ഒരേ സമയം ചൂടുള്ള കൊഴുത്ത മധുര പാനീയം സ്വീകരിച്ച് അവളൊന്ന് കിതച്ചു.
മൂന്ന് പേരും ഒരേ സമയം കട്ടിലിലേക്ക് വീണു.
“പപ്പാ…”
ഫ്രാന്സീസ് കിതപ്പിനിടയില് പദ്മനാഭനെ വിളിച്ചു.
“നീ അറഞ്ചം പുറഞ്ചം കെതയ്ക്കുവാണല്ലോ എന്നെപ്പോലെ! എന്നാ ഇവളെ നോക്കിക്കേ! രണ്ടു ഘണ്ടാകര്ണ്ണമ്മാര് ആണുങ്ങളെ സൂപ്പര് ആയി ഊക്കിയിട്ടും എന്തേലും ക്ഷീണമോ കെതപ്പോ കൂസലോ ഒണ്ടോ ഇവക്കെന്ന് നോക്കിക്കേ! കണ്ടില്ലേ പയറു പോലെ കെടക്കുന്നെ!”
“നമ്മള് കെളവന്മ്മാര്!”
രാജിയുടെ ഉരുണ്ട മുലഗോളങ്ങള് തഴുകിക്കൊണ്ട് പദ്മനാഭന് പറഞ്ഞു.
“ഇവള് കൊച്ചുപെണ്ണല്ലേ ഫ്രാന്സീ? അപ്പം വെടിച്ചില്ല് പോലെ നിന്നോളും!”
“വെടിച്ചില്ല് പോലെ ഒന്നും നിക്കണ്ട,”
കൈപൊക്കി അവളുടെ മറ്റേ മുലയില് പിടിച്ച് അമര്ത്തിക്കൊണ്ട് ഫ്രാന്സി പറഞ്ഞു.
“വെടിയായിട്ടു നിന്നാ മതി! അല്ലെ കൊച്ചെ?”
“ചേ!!”
രാജി ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ പറഞ്ഞു.
“വൃത്തികെട് പറയുന്നോ? മിണ്ടാതിരിക്ക്!”
അത് കേട്ട് അവര് രണ്ടുപേരും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.
“അതേ!”
രാജി എഴുന്നേറ്റു. അവള് പദ്മനാഭനെ നോക്കി.
“എഴുന്നേറ്റെ! പോകണ്ടേ?”
“എടി കൊച്ചെ, നമ്മക്ക് ഇന്ന് രാത്രി ഇവടെ കൂടാടി!”
ഫ്രാന്സീസ് അവളുടെ കയ്യില് പിടിച്ച് അടുപ്പിച്ചു.
“അയ്യട!”
രാജി അയാളുടെ കൈ വിടുവിച്ചു.
“കൊള്ളാല്ലോ പൂതി! ഇയാക്കെന്നാ വീടും കുടീം ഒന്നും ഇല്ലേ? എന്നാ എനിക്കൊണ്ട്! വാ അച്ഛാ!”
പദ്മനാഭന് അവളുടെ പിന്നാലെ ചെന്നു.
“ആ! പൊക്കോ പൊക്കോ!”