പത്മനാഭന് പിന്തിരിഞ്ഞു.
“എന്നാ അസുഖവാ?”
വീടിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു നടക്കാന് തുടങ്ങിയ അയാള് പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞു നിന്നുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ഒഹ് ..കുന്തം!!”
പത്മിനി അസഹ്യമായി ഉച്ചത്തില് പറഞ്ഞു.
“അല്ല, ടൌണില് പോകുമ്പം മരുന്നുവല്ലതും മേടിക്കാന്നു വെച്ച് ചോദിച്ചതാ,”
പത്മനാഭന് തല ചൊറിഞ്ഞു.
എന്നിട്ട് ഇളിഭ്യച്ചിരിയും ചിരിച്ച് അയാള് പോയി.
“എന്റെ അമ്മെ!”
രാജി പത്മിനിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
“എന്നെ കിലുകിലേന്ന് വെറയ്ക്കുവാരുന്നു! അമ്മ എത്ര സൂപ്പറായാ മാനേജ് ചെയ്തെ!”
“പിന്നെ! സൂപ്പര്!”
രാജിയെ ചേര്ത്ത് പിടിച്ചുകൊണ്ട് പത്മിനി പറഞ്ഞു.
“ഉള്ളില് പേടിച്ച് വെറച്ചാ അത്രേം ഒന്ന് പറഞ്ഞ് ഒപ്പിച്ചേ…ഒഹ്! രക്ഷപ്പെട്ടു..അല്ലേല് എന്റെ ഈശ്വരാ! എനിക്ക് ഓര്ക്കാന് കൂടി വയ്യ!”
‘എനിക്കും!”
“ചെല ന്യൂസ് ഒക്കെ കേട്ടിട്ടില്ലേ?”
പത്മിനി ചോദിച്ചു.
“കുടുംബത്തിലെ അമ്മേം മകളും ആത്മഹത്യ ചെയ്തു, അല്ലേല് അമ്മേം മക്കളും ആത്മഹത്യാ ചെയ്തു ..കാരണം ദുരൂഹം എന്നൊക്കെ…പോലീസ് എത്ര അന്വേഷിച്ചിട്ടും കണ്ടെത്താന് പറ്റാത്ത കാരണം ആണേല് ഒറപ്പാ! ഒന്നേയുള്ളൂ കാരണം മോളെ! ഇതുപോലെ ഉള്ള സംഭവങ്ങള്!!”
“പോയേക്കാം അമ്മെ!”
രാജി പറഞ്ഞു.
“ഇനീം ഈ ആളില്ലാത്ത സ്ഥലത്ത് അമ്മയെപ്പോലെ ഒരു മാദകത്തിടമ്പിന്റെ മുമ്പി കൊറച്ചും നേരം കൂടി ഇരുന്നാല് എന്റെ പിടി ഇനീം വിട്ടുപോകും . കയ്യും വായുമൊക്കെ വേണ്ടാത്തിടത്തേക്ക് പോകും…ആരേലും വരും ..കച്ചറയോട് കച്ചറയാകും പിന്നെ!”
രാജിയുടെ വാക്കുകള് കേട്ട് പത്മിനി ചിരിച്ചു.