ആ വാക്കുകള് അശ്വതിയെ കോരിത്തരിപ്പിച്ചു. കണ്ട് കൊതിക്കാന് മാത്രം സുന്ദരിയാണ് താന്. ദീപക്കിനെപ്പോലെ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെ ആകര്ഷിക്കാനുള്ള വശ്യതയും മാദകത്വവും തനിക്കുണ്ട്!
“പാടില്ല ദീപക്”
അവള് വീണ്ടും പ്രതിഷേധിച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അരക്കെട്ടില് ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് അവന് അവളെ നെഞ്ചിലേക്കിട്ടിരുന്നു.
“അമ്പലമാണ്…ഇത് ചെയ്താല് അശുദ്ധമാണ്…പാപം….”
“ഒന്ന് പോടീ,”
അവളുടെ ഭാരമുള്ള മുലകള് തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് അമര്ത്തി അവന് പറഞ്ഞു.
“പ്രണയത്തിന്റെ ദൈവം ആണ് കൃഷ്ണന്. അവന്റെ മുമ്പില് നാമം പ്രണയിച്ചാല് അവനിഷ്ടം. അവന് കാണ്കെ നമ്മള് തുണിയില്ലാതെ കാമിച്ചാല് അവനുള്ള അര്ച്ചന….”
ദീപക് അവളുടെ ചുണ്ടില് അമര്ത്തിയമര്ത്തി ചുംബിച്ചു.
“മാത്രമല്ല…”
ചുംബനം കഴിഞ്ഞ് അവന് പറഞ്ഞു.
“ചുറ്റും നോക്കിക്കേ..മരങ്ങള് ഇങ്ങനെ വളര്ന്ന് പന്തലിച്ച് നിക്കുവാണ്…ആരും കാണില്ല….ആരും ഇങ്ങോട്ട് വരികേം ഇല്ല…ശാപം കിട്ടൂന്ന് പേടിയുള്ളത് കൊണ്ട്…..എനിക്ക് വയ്യടീ….കണ്ട്രോള് പോകുന്നു….”
അതിനിടയില് അവന്റെ കൈകള് ടോപ്പിന് മുകളിലൂടെ അവളുടെ മുലകളില് അമര്ന്നിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും അശ്വതിയുടെ വിവേകവുമസ്തമിച്ചിരുന്നു. അവന്റെ ബലിഷ്ഠമായ കൈകള്ക്കുള്ളില് ഒരു മാന്പേടയെപ്പോലെവിധേയപ്പെട്ടു നില്ക്കുന്നതിന്റെ, അവന്റെ മാതളനാരകത്തിന്റെ നിറമുള്ള ചുണ്ടുകള് നല്കിയ ചുംബന രസത്തിന്റെ, അവന്റെ നെഞ്ചും അരക്കെട്ടും തന്റെ മാറിനും അരക്കെട്ടിനും നല്കുന്നതിന്റെ സുഖത്തിനു മുമ്പില് ചുറ്റുപാടുകളെ വിസ്മരിക്കാന് അവളുടെ മനസ്സ് പറഞ്ഞു.
“മാത്രമല്ല എനിക്കീ ദൈവങ്ങളോടൊന്നും അങ്ങനെ..അങ്ങനെയെന്നല്ല ഒട്ടും ഇഷ്ടമല്ല….ഇതൊക്കെ ദൈവത്തെ തോല്പ്പിക്കാന് കിട്ടുന്ന ചാന്സാ അശ്വതീ…”
ദൈവനിന്ദയുടെ വാക്കുകള് അശ്വതികേട്ടില്ല. അത്രമേല് അവള് അവന്റെ കൈകളും ചുണ്ടുകളും നല്കുന്ന സുഖത്തിന് കീഴ്പ്പെട്ടിരുന്നു.
ദീപക്കിന്റെ കൈകള് ടോപ് മുകളിലേക്ക് ഉയര്ത്തുമ്പോള് അശ്വതിയുടെ കണ്ണുകള് പരിസരങ്ങളിലായിരുന്നു. ശരിയാണ്. വളരെ അകലെനിന്നുപോലും ആരെങ്കിലും വന്നാല് കാണാം. ദീപക് എന്തെങ്കിലും ചെയ്യട്ടെ. താന് കണ്ണുകള് തുറന്നുവെച്ചിരുന്നാല് മതി. ആരെങ്കിലും വരുന്നത് കണ്ടാല് അപ്പോള്ത്തന്നെ ഡ്രസ്സ് നേരെയിട്ടു നിന്നാല് മതിയല്ലോ.