അവള് അരക്കെട്ടുയര്ത്തി വളഞ്ഞുകൊണ്ട് വിരലുകള് ആവേശത്തോടെ കന്തിന്മേല് വൃത്തത്തില് കറക്കി.
“കുട്ടാ..മുത്തേ ….ചക്കരേ…വാടാ…വന്ന് എന്നെ…എന്നെ…എന്നെ…..ഊക്ക്….ആഹഹഹ്…”
അരക്കെട്ട് മുകളിലേക്ക് കുതിച്ചുപൊങ്ങി.
വിരലുകള് ഏതാണ്ട് മുഴുവനും യോനിക്കുള്ളില് ഇറങ്ങി. മറ്റേക്കൈകൊണ്ട് തരിച്ചുതുടിക്കുന്ന കന്തില് ഞരടി ഞെക്കി.
“ഓഹോഹോഹ്ഹ്ഹോ…”
അശ്വതിയുടെ ശബ്ദം മുറിയില് നിറഞ്ഞു.
അരക്കെട്ട് വീണ്ടും വീണ്ടും പൊങ്ങിയുയര്ന്നു പോകുന്നു. ദേഹം വിറച്ചു കഴയ്ക്കുന്നു.
“മോനേ ..മുത്തേ …എടാ ..മൈരേ….ഹാആയ….”
ദേഹത്തിന്റെ വിറയലും കൈകളുടെ വേഗതയും അരക്കെട്ടിന്റെ കുതിപ്പും ക്രമാതീതമായി ഉയര്ന്നു.
അവളില് നിന്ന് വീണ്ടും വസന്തത്തിന്റെ നിറങ്ങള് പുറത്തേക്ക് പ്രവഹിച്ചു.
വളരെ നേരം.
പല തവണ.
കിതപ്പടങ്ങുവോളം അവള് ഇരുകൈകളും അരക്കെട്ടില് നിന്നും മാറ്റിയില്ല.
************************************
“എന്റെ ഷിനി ചേച്ചി എനിക്ക് വയ്യ…”
ഉച്ചയ്ക്ക് ഊണു കഴിഞ്ഞ് റസ്റ്റ് റൂമില് ഒരുമിച്ച് ഇരിക്കവേ വിഷാദം തുളുമ്പുന്ന മുഖത്തോടെ അശ്വതി പറഞ്ഞു.
“കാര്യം കാണാതായിട്ട് ഒരു ദിവസമേ ആയുള്ളൂ….പക്ഷെ….പത്തുകൊല്ലം ആയത് പോലെയാ….”
“ഇത്ന്താ മോളെ ഇങ്ങനെ?”
ഷിനി അവളുടെ അവസ്ഥയില് അദ്ഭുതപ്പെട് ചോദിച്ചു.
“മനോജ് ഇല്ലാത്തത്കൊണ്ട് നിന്റെ പിരിമുറുക്കം ഒന്ന് മാറാന്…അതല്ലേ ഞാന് ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളൂ? നീയത് ഒരു ഇമോഷണല് പ്രശ്നം ആക്കി മാറ്റിയോ?
അശ്വതിയെ അവള് മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ നോക്കി.
“ചേച്ചി അതൊന്നും എനിക്കറിയത്തില്ല..എനിക്കിപ്പം ദീപക്കിനെ കാണണം…”
അവളുടെ മിഴികള് നിറഞ്ഞൊഴുകി.
അത് കണ്ടു ഷിനി തലയില് കൈ വെച്ചു.
“അശ്വതീ…”