അതേ സമയം ഇര്ഫാനും ശ്യാമും അവരുടെ ബെഡ്റൂമില് ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. സന്ധ്യ നേരത്തെ ഉറങ്ങാന് പോയി. സംഗീതയും കിടക്കുവാന് പോയി.
ഭിത്തിയില് സന്ധ്യയുടെയും സംഗീതയുടെയും ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി ഇര്ഫാന് ഒരു സിഗരെറ്റ് കത്തിച്ചു. ഫോട്ടോയിലേക്ക് നോക്കി അവന് പുഞ്ചിരിച്ചു. പുഞ്ചിരി തുടര്ന്നപ്പോള് ശ്യാം ചോദിച്ചു.
“എന്താടാ?”
“നല്ല സൂപ്പര് ചരക്കുകള് ആണല്ലോടാ നിന്റെ അമ്മയും പെങ്ങളും!”
അത് കേട്ട് ശ്യാം ആദ്യമൊന്ന് അമ്പരന്നു. ദേഹം വിറയ്ക്കുന്നത് പോലെതോന്നി. നിന്റെ അമ്മയും പെങ്ങളും എന്ത് സുന്ദരിയാണ് എന്ന് പറഞ്ഞു കേള്ക്കുന്നത് മനസ്സിലാക്കാം. കേട്ട് സന്തോഷിക്കാം. പക്ഷെ ഒരു മുഖവുരയും കൂടാതെ, ആദ്യത്തെ സെന്റ്റന്സ് തന്നെ “ചരക്ക്” എന്ന വാക്കാകുമ്പോള്!!
“എന്താടാ, ഞാന് പറഞ്ഞത് കേട്ട് നിനക്ക് വിഷമമായോ?”
ശ്യാമിന്റെ മനസ്സ് വായിചിട്ടെന്നത് പോലെ ഇര്ഫാന് ചോദിച്ചു.
“അല്ല നീ “ചരക്ക്” എന്ന് ഒക്കെ പറഞ്ഞപ്പോള്…”
ശ്യാം പുഞ്ചിരിക്കാന് ശ്രമിച്ചു.
“പിന്നെ ചരക്കിനെ പിന്നെ എങ്ങനെയാ വിളിക്കേണ്ടേ? നീയൊന്ന് ശരിക്ക് നോക്കിക്കേ…”
അവള് ഫോട്ടോയിലേക്ക് പുകയൂതിവിട്ടു.
അപ്പോള് ലീനയോട് സംസാരിച്ച് കഴിഞ്ഞ് മൊബൈല് കയ്യില് പിടിച്ച് കിടക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ഒന്ന് മൂത്രമൊഴിക്കാന് വേണ്ടി വേണ്ടി മുറിയ്ക്ക് പുറത്ത് കടന്ന് ശ്യാമിന്റെ ബെഡ്റൂമിന്റെ മുമ്പിലൂടെ പോവുകയായിരുന്നു സംഗീത. അകത്ത് നിന്ന് “നല്ല സൂപ്പര് ചരക്കുകള് ആണല്ലോടാ നിന്റെ അമ്മയും പെങ്ങളും!” എന്ന ഇര്ഫാന്റെ വാക്കുകള് കേട്ട് അവള് പെട്ടെന്ന് നിന്നു. ആദ്യം ആ വാക്കുകള് കേട്ടപ്പോള് അവളുടെ നെഞ്ചിടിച്ചുപോയി. പിന്നെ ഇര്ഫാന്റെ രൂപവും ശരീരഭംഗിയും ഓര്ത്തപ്പോള്, ലീനയോടോത്ത് തുടങ്ങി വെച്ച കമ്പി വര്ത്താനംമേല്പ്പിച്ച ചൂട് ശമിച്ചിട്ടില്ല എന്നറിഞ്ഞപ്പോള് മദിപ്പിക്കുന്ന ആ രാത്രിയില് തന്നെക്കുറിച്ചും മകളെക്കുറിച്ചും കേട്ട ആ “അസഭ്യ” വാക്കുകള് അവള് അവഗണിച്ചു.
തുടര്ന്ന് പറയുന്നത് കേള്ക്കാന് അവള് മുറിയ്ക്ക് പുറത്ത് കാതോര്ത്തു. അതിനുമുമ്പ് മൊബൈല് സയലന്റ് മോഡിലിട്ടു. ആരെങ്കിലും വിളിച്ചാല് റിംഗ് ടോണ് കേട്ട് താന് മുറിയ്ക്ക് വെളിയില് നിന്ന് അവരുടെ സംസാരം കേള്ക്കുന്നത് അറിയരുത്.
“നോക്കിക്കേടാ, ആ സാരി മാറി കിടക്കുന്നത് കണ്ടോ? എന്നാ മൊലയാ…നീ നോക്കെടാ! അല്ല നിനക്ക് ഫോട്ടോ നോക്കേണ്ട കാര്യമില്ലല്ലോ! നീ എന്നും ഈ രണ്ടു ചരക്കുകളുടെ കൂടെയല്ലേ ജീവിക്കുന്നെ! അപ്പം എന്നും കാണുന്നതല്ലേ!”