അവളുടെ മൃദുസ്വരത്തിലുള്ള വാക്കുകള് ലീനയെ അറിയാതെ തൊട്ടു.
ഒരു പെണ്ണായ എനിക്ക് പോലും നിന്നെ പ്രേമിക്കാന് തോന്നിയിട്ടുണ്ട്! പിന്നെയാ!എന്റെമനസ്സിലും നീയില്ലേടീ?”
“നിന്റെ മനസ്സിലോ? എന്നുവെച്ചാല്?”
“എന്ന് വെചാല്നിന്നെക്കുറിച്ച് ഞാനെപ്പോഴും ഓര്ക്കുന്നു എന്ന്. നിനക്ക് അതിനിയും മനസ്സിലായിട്ടില്ലേ? ഇപ്പോള് കിടക്കയില് ഇങ്ങനെ മലര്ന്ന് കിടക്കുമ്പോഴും നിന്നെയല്ലേ മോളെ ഞാന് ഓര്ക്കുന്നെ?”
അവളുടെ ശ്വാസമുയരുന്നത് ലീന കേട്ടു.
“നീ കേള്ക്കുന്നുണ്ടോ ലീനെ?”
“ഹ്മം, ഉണ്ട്,”
“ഞാന് നിന്നെ ഓര്ത്തോട്ടേ?”
“ഓര്ക്കുന്നേന് പെര്മിഷന് വേണോ?”
“വേണം. അങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങള് ഓര്ക്കാന്.”
“അങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങളോ? എങ്ങനത്തെ കാര്യങ്ങള്?”
“നിന്നെ ഉമ്മ വെക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്. നിന്നെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്. നിന്റെ ദേഹം മൊത്തം ചുംബിച്ചുചുവപ്പിക്കുന്ന കാര്യങ്ങള്”
ഫോണിലൂടെ ഒഴുക്കിവരുന്ന പൊള്ളുന്ന വാക്കുകള് കേട്ട് ലീന ഒന്ന് സ്തംഭിച്ചു.
“നിന്റെ പാല്ക്കുടങ്ങള് ഒന്ന് ഞെക്കി തഴുകാന്. അത് രണ്ടും മാറി മാറി ഈമ്പി വലിച്ചു കുടിക്കാന്. പിന്നെ താഴേക്ക് മുഖം നീക്കി നീക്കി നിന്റെ ആലില വയറിലും നിന്റെ പൊക്കിള്പ്പൂവിലും ചുംബിച്ച് അമര്ത്താന്…പിന്നെ പൊക്കിളിന് താഴെ ചൂടുള്ള തടത്തില് മുഖം അമര്ത്താന് …പിന്നെ തടത്തെ രണ്ടായി പിളര്ക്കുന്ന അരുവിയിലെ ചൂട് തേന് നക്കി കുടിക്കാന്…”
ലീന കിതയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. ഈശോയെ! ഇതെന്തൊരു പരീക്ഷണം! ഇതെന്താ ഇന്നിങ്ങനെ? ഇതുപോലെ ഒരു വികാര പാരവശ്യം മുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടില്ലല്ലോ!
“അച്ചായാ…”
അവള് രക്ഷയ്ക്ക് വേണ്ടി ഭിത്തിയിലെ സാമുവേലിന്റെ ചിത്രത്തിലേക്ക് നോക്കി.
കാറ്റില് പുഞ്ചിരിക്കുന്ന സാമുവേലിന്റെ മുഖം ഇളകുന്നു. കാറ്റിന്റെ ശക്തി കൂടി. ആചിത്രം ഏത് നിമിഷവും താഴേക്ക് വീഴും എന്നവള് ഭയപ്പെട്ടു.
പാടില്ല! ഒരു വാഗ്ദത്തമുണ്ട്. എന്റെ പ്രാണപ്രിയനോട്. എന്നെ പ്രാണനെപ്പോലെ കരുതിയ പ്രിയന്റെ ആത്മാവ് എനിക്ക് ചുറ്റും ഒരു സമുദ്രസാന്നിധ്യമായി എപ്പോഴും നിറഞ്ഞു നില്ക്കുമ്പോള് താന് മറ്റ് ഇഷ്ടങ്ങളെ സ്വീകരിക്കരുത്.
“സംഗീതെ…”
ലീന വിളിച്ചു.
“ഹ്മം!”
കാമച്ചൂടില് നിറഞ്ഞ സംഗീതയുടെ സ്വരം അവള് കേട്ടു.
“നീ എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് പോലെ ആണ് എനിക്ക്. പോലെ എന്നല്ല, കൂടെപ്പിറപ്പ് തന്നെയാണ്. അത്കൊണ്ട് നിന്റെ വിഷമങ്ങള് എനിക്ക് മനസ്സിലാകും. അതുകൊണ്ടു തന്നെ നീ ഏത് റിലേഷന് ശ്രമിച്ചാലും എന്റെ ഫുള് സപ്പോര്ട്ട് ഉണ്ടാകും. എനിക്കതില് ഒരു വിഷമവുമില്ല. പക്ഷെ ഞാന്…”