“നിർത്താൻ ആണെങ്കിൽ ആദ്യത്തെ ചാൻസിന് നിർത്തണം…അതുകൊണ്ടാ…”
അർച്ചനയുടെ കൈ അവന്റെ മുടിയിഴകളിലേക്ക് നീണ്ടു.
അവളവിടെ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകി.
“നിന്റെ കുറ്റമല്ല മുത്തേ…”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“നിന്നെ അങ്ങനെയൊക്കെ പിടിക്കുമ്പോൾ, അതും വേണ്ടാത്തിടത്തൊക്കെ പിടിക്കുമ്പോൾ …അതും ഒരു ആൺകുട്ടിയുടെ …അതിപ്പോൾ അമ്മയാണ് പിടിച്ചതെങ്കിലും പാടില്ലാത്തത്, അരുതാത്തത്! അതുകൊണ്ട് നീ എന്തെങ്കിലും റോങ്ങ് ചെയ്തു എന്നൊന്നും വിചാരിക്കണ്ട…”
അത് പറഞ്ഞ് അർച്ചന എഴുന്നേറ്റു.
അവൾ വീടിന് നേരെ നടക്കുന്നത് സന്ദീപ് നോക്കി നിന്നു.
ചേതോഹരമായ, ഭംഗിയുള്ള, വിസ്മിതമാക്കുന്ന കാഴ്ച്ച!
നടക്കുന്നതിനിടയിൽ മുഖം തിരിച്ച് അവൾ സന്ദീപിനെ നോക്കി.
“പോയി മുണ്ട് എടുത്ത് ഉടുക്കെടാ തെമ്മാടി ചെക്കാ!!”
അത് പറഞ്ഞ് അവൾ മനോഹരമായി പുഞ്ചിരിച്ചു.
[അവസാനിച്ചു]