“അപ്പം ശരിക്കും എന്തേലും നടന്നാൽ നീ എന്തെരെ കഴച്ച് പൊട്ടും എന്റെ ഗീതു?”
“പിന്നെ!! അങ്ങനെയൊന്നുമില്ല!!”
അവൾ പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു .
“പിന്നെ!! ഒന്ന് പോടീ!!”
“നേര് പറഞ്ഞതാ,”
ഗീതിക പെട്ടെന്ന് പറഞ്ഞു.
“തൊടലും പിടുത്തവും ഉമ്മവെക്കലും ഒക്കെ കഴിഞ്ഞ് പോകാൻ നേരം അയാൾക്ക് പെട്ടെന്ന് ബഹുമാനോം ഒക്കെ പെട്ടെന്ന് വരും…നല്ല മാന്യനാകും …വച്ച് മാന്റെ നിലവിട്ടൊന്നും പറയുകയുമില്ല ചെയ്യുകയുമില്ല …പാത്തും പതുങ്ങിയും വന്നു കഴിയുമ്പഴാണ് ഈ അധികാരം കളിയൊക്കെ!!”
“ആണോ?”
“രാജേഷേട്ടാ…”
അവൾ വളരെ ശാന്തമായി വിളിച്ചു.
“ഇനി ഞാൻ എല്ലാം തുറന്നു പറയാം… വാച്ച് മാന്റെ പോസ്റ്റിലുള്ള ഒരു സാധാരണക്കാരൻ,വളരെ താഴ്ന്ന നിലയിലുള്ളവരെന്ന് മറ്റുള്ളവർ കരുതുന്ന ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരാൾ …അങ്ങനെയുള്ള ഒരാൾ എന്നെ വെറും ..എന്താ പറയുക ..എന്നെ വെറും വസ്തുവിനെപ്പോലെ …ട്രീറ്റ് ചെയ്യുന്നതിൽ ..എന്നെ അയാൾക്ക് സുഖം കിട്ടാനുള്ള ഒരു ഉപകരണമായി മാത്രം ട്രീറ്റ് ചെയ്യുന്നതിൽ ..എനിക്കെന്തോ ..എന്തോ …ഒരു വല്ലാത്ത സുഖം തോന്നുന്നു …കേക്കുമ്പം ഭ്രാന്ത് ആണോ ..എന്നെ സൈക്ക്യാട്രിസ്റ്റിനെ കാണിക്കാമോ എന്നൊക്കെ തോന്നും ..പക്ഷെ ..പക്ഷെ ..ഞാൻ പറയുന്നത് വാസ്തവമാണ് ….എന്നോർക്കുന്നോ ആ പാർട്ടിയിൽ …അവിടെ വെച്ച് ഒരാളെ കണ്ടില്ലേ ..എന്താ അയാടെ പേര്? ആ ജോബിഷ് …ഭയങ്കര പണവും പത്രാസുമുള്ളയാൾ …അയാളുടെ കൂടെയൊക്കെ പോയാൽ ..ഒരുപക്ഷെ എനിക്കീ ത്രില്ലും സുഖവും ഒന്നും ചിലപ്പോൾ കിട്ടില്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്”
“എന്റെ ഗീതു!!”
ഞാൻ അടക്കാനാവാത്ത അദ്ഭുതത്തോടെ അവളെ നോക്കി.
“നിനക്കറിയാമോ? നീ പറഞ്ഞത് കൊണ്ട് ഞാൻ പറയുന്നതല്ല …നീയീ പറഞ്ഞ കാര്യമില്ലേ? അതുതന്നെ എനിക്കും തോന്നിയിരുന്നു!”
“എന്നുവെച്ചാൽ?”