വീശിക്കാണിച്ചു… അയാടെ കയ്യിലപ്പോൾ ബിൽഡിങ്ങുകളുടെ താക്കോൽ ഇരിക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു.. ഞാൻ തിരിച്ച് കൈ വീശിക്കാണിക്കാനൊന്നും പോയില്ല ..തിരിഞ്ഞു നടന്നു …അകത്തേക്ക് വന്നു ….അകത്തേക്ക് കയറി ജയനോടൊപ്പം ടി വി കാണാൻ തുടങ്ങി …കുറെ കണ്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ ജയൻ ഉറക്കം തൂങ്ങാൻ തുടങ്ങി..അവന്റെ ആഫ്റ്റർനൂൺ ഉറക്കത്തിന്റെ സമയം ..അവനെ ഉറക്കി കിടത്തിയിട്ട് ഞാൻ പിന്നേം ബാൽക്കണിയിലേക്ക് പോയി…”
“ഓക്കേ”
കഥ എങ്ങോട്ടു പോകുമെന്നറിയാൻ എനിക്ക് ശരിക്കും ആകാംക്ഷ കയറി.
“പിന്നെ ബാൽക്കണിയിൽ നിന്ന് നോക്കീപ്പം താഴെ ചാക്കോച്ചേട്ടൻ നിക്കുന്നത് കണ്ടില്ല,”
ഗീതിക തുടർന്നു.
“വാച്ച്മാന്റെ കസേരേൽ അപ്പോൾ കുഞ്ഞുമോൻ ഇരിക്കുന്നത് കണ്ടു..ഞാൻ എടത്തും വലത്തും ഒക്കെ നോക്കി.പക്ഷെ ചാക്കോച്ചേട്ടൻ അവിടെഒരിടത്തും ഒണ്ടാരുന്നില്ല. ദേവൂട്ടീം. അപ്പോൾ എനിക്ക് ശരിക്കും സംശയം ഉണ്ടായി…”
“അവര് പഴേപോലെ ലീലേടെ ഫ്ളാറ്റിന്റെ റൂഫിൽ പണി തുടങ്ങിക്കാണും എന്നല്ലേ?”
ഞാൻ ചോദിച്ചു.
“ഇടയ്ക്ക് പറയല്ലേ!”
ഗീതിക എന്നെ വിലക്കി.
“അതിന്റെ ക്രമത്തിന് പറയാം ഞാൻ! അതെ ..അതുതന്നെയാ ഞാനും കരുതിയെ! അവര് ഡിങ്കോൾഫി വെക്കാൻ വേണ്ടി ഏതേലും ആളില്ലാത്ത ഫ്ളാറ്റിൽ കൂടിക്കാണും എന്ന്! അതുകൊണ്ട് ഞാൻ ലീലേടെ ഫ്ളാറ്റിന് നേരെ ഒച്ചയെടുക്കാതെ നടന്നു. കരുതിയപോലെ കതക് ചാരിയിട്ടിരുന്നതേ ഒണ്ടാരുന്നുള്ളൂ. ഞാൻ അകത്തേക്ക് ചെന്ന് ചുറ്റും നോക്കി. ഒന്നും ..ആരേം കാണാൻ പറ്റിയില്ല. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ റൂഫിന് നേരെ നടന്നു ..അവിടെയുള്ള വാട്ടർ ടാങ്ക് ..അതിനടീൽ അല്ലെ അവൻറെ ഞാൻ ലാസ്റ്റ് കണ്ടത്…അടുത്തേക്ക് ചെല്ലുന്തോറും എന്തൊക്കെയോ അമർത്തിയ, കശപിശാന്നുള്ള സൗണ്ട് ഒക്കെ കേക്കാൻ തുടങ്ങി…ടാങ്കിന്റെ കീഴിലെ അൽപ്പം ഇരുട്ടുള്ള കോർണറിൽ എത്തീപ്പം ഞാൻ കണ്ടു…”
“എന്നതാ കണ്ടേ?”
“പകൽ വെട്ടത്തിൽ ചാക്കോച്ചേട്ടൻ ഭിത്തിയിൽ ചാരി നിക്കുന്നു….”
ഗീതിക പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അവളോ?”
“അവള് ..അവള് ചാക്കോച്ചേട്ടന്റെ മുമ്പിൽ മുട്ട്കുത്തി …ചാക്കോച്ചേട്ടന്റെ …സാധനം വായിൽ വെച്ച്…”