Posted by ഞാന്‍ ഉച്ചത്തില്‍, ദയനീയമായി ചോദിച്ചു.
“രാജേഷേ…”
ഗ്രൌണ്ട് ഫ്ലോറില്‍ താമസിക്കുന്ന ഫ്രാന്‍സീസ് എന്‍റെ എന്‍റെ തോളില്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“പേടിക്കാന്‍ ഒന്നും ഇല്ലന്നാ പറഞ്ഞെ…കൊച്ച് നമ്മടെ സെക്യൂരിറ്റിക്കാരുടെ ഷെഡ്ഢില്‍ ഒണ്ടാരുന്നു.. ..ഇവിടെ രോഗികളെ ഒക്കെ കാണാന്‍ വരുന്ന ഗബ്രിയേല്‍ അച്ചനില്ലേ…? അച്ഛനാ ജയനെ അവമ്മാരുടെ ഷെഡ്ഢില്‍ കണ്ടത്…. അവമ്മാര് അതിനെ …..”
എന്‍റെ കണ്ണില്‍ ഇരുട്ട് കയറി.
ഞാന്‍ വിയര്‍ത്തു കുഴഞ്ഞു.
“കഴപ്പ് കേറിയാ മൈരുകള്‍ക്ക് ആണ്കൊച്ചാ പെങ്കൊച്ചാ എന്നൊന്നും നോക്കുവോ…ബോധം കെട്ടു കെടക്കുവാരുന്നു…ശകലം ബ്ലഡ് ഒക്കെ ഒണ്ട് കൊച്ചിന്റെ …”
വേറൊരാള്‍ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന ഫ്രാന്‍സീസിനെ വിലക്കി.
“രണ്ടിനേം പിടിച്ച് കെട്ടിഇട്ടിട്ടുണ്ട്…”
മറ്റൊരാള്‍ പറഞ്ഞു.
“പോലീസ് ഇപ്പം വരും…നാറികള്‍ കുറ്റം സമ്മതിചിട്ടില്ല…”
ഞാന്‍ എഴുന്നേറ്റു.
“രാജേഷ് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്കണോ..നിക്ക് തന്നെ പോകണ്ട! ഞാനും വരാം!”
രമേശന്‍ ആണ് പറഞ്ഞത്.
ഞങ്ങള്‍ കൂട്ടുകാരാണ്.
അവിവാഹിതന്‍.
അറിയപ്പെടുന്ന യുവശാസ്ത്രജ്ഞന്‍.
അയാള്‍ തന്‍റെ കാറിറക്കി.
ഞാന്‍ അതില്‍ കയറി.
സമീപത്തെ ഹോസ്പിറ്റലില്‍ പോകവേ എന്‍റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ കലുഷിതമായിരുന്നു.
ചാക്കോയും കുഞ്ഞുമോനും എങ്ങനെ ജയകൃഷ്ണനെ അപകടപ്പെടുത്തും?
ഹോട്ടല്‍ മുറിയില്‍ നിന്നും ഫ്ലാറ്റിലെത്താന്‍ ഞാനെടുത്തത് വെറും പത്ത് മിനിറ്റാണ്.
അതിനും എത്രയോ സമയം മുമ്പ് ചാക്കോ ഗീതികയോടൊപ്പമുണ്ടായിരുന്നു!
അപ്പോള്‍ എങ്ങനെയാണ് ചാക്കോ ജയകൃഷ്ണനെ അപകടപ്പെടുത്തുക!
കുഞ്ഞുമോനാകുമോ ഇനി?
അത് എന്തെങ്കിലുമാകട്ടെ!
കുഞ്ഞിനു ഒന്നും സംഭവിക്കാതിരുന്നാല്‍ മതിയായിരുന്നു!
കുഞ്ഞിലെ രതി വൈകൃതത്തിന് വിധേയനായി എന്‍റെ കുഞ്ഞ്!