കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് ചിരിച്ചു കൊണ്ട്
ജീന : നമ്മുടെ കൂട്ടത്തിൽ നിന്ന് ഒരുത്തനെ ഒപ്പിച്ചു കൊടുക്കടി മോളെ നിന്റെ ഉമ്മാക്ക്
സൈറ : അയ്യടാ എന്നിട്ട് വേണം അവന്മാര് എന്നെ ഒഴിവാക്കി ഉമ്മയുടെ പുറകേ പോവാൻ
ജീന : അതും ശരിയാ നല്ല കിളിപോലത്തെ ചരക്കല്ലേ നിന്റെ ഉമ്മ
സൈറ : അല്ല ബീനാന്റി എങ്ങനെ പിടിച്ചു നിൽക്കുന്നു, അങ്കിള് കൊല്ലത്തിലല്ലേ വരൂ
ജീന : ആവോ… എവിടേങ്കിലും പോവുന്നുണ്ടാവും, അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഡാഡിയും മമ്മിയും തമ്മിൽ അങ്ങനെ ഒന്നും ഉണ്ടാവാറില്ല
സൈറ : ഏ… അത് ചേച്ചിക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം?
ജീന : അതൊക്കെ അറിയാം, മോള് വാ നമുക്ക് പോവാൻ നോക്കാം
എന്ന് പറഞ്ഞ് ജീന വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി, കട്ടിലിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റ് സൈറയും പുറകിൽ പോയി, താഴെ ഹാളിൽ
ബീന : എന്റെ നല്ല ജീവൻ അങ്ങോട്ടില്ലാണ്ടായി
സീനത്ത് : അവർക്ക് സംശയം ഒന്നുമില്ലല്ലോ ചേച്ചി
ബീന : ഏയ്… അജു അപ്പുറത്ത് പോയെന്ന ഞാൻ പറഞ്ഞത്
സീനത്ത് : മം…
ബീന : എന്നാലും അജു ഇത് എവിടെയാ?
സീനത്ത് : ഞാൻ ഇറങ്ങുമ്പോ മുറിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു, എങ്ങോട്ട് പോയെന്നറിയില്ല
ബീന : അവര് കാണാതിരുന്നാൽ മതിയായിരുന്നു
സീനത്ത് : എന്നാലും ഉച്ചവരെ ക്ലാസ്സുള്ളെന്നു അവള് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ
ബീന : ഞാനാ കാര്യം വിട്ട് പോയി
സീനത്ത് : ഹമ് ഈയിടെയായിട്ട് ഇപ്പൊ അവളൊന്നും പറയാറില്ല
ബീന : ദേ വരുന്നുണ്ട്
അവരെക്കണ്ട്
സീനത്ത് : എങ്ങോട്ട് പോവാ ഇനി
സൈറ : ചേച്ചിക്ക് ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോവാനുണ്ടെന്ന്
സീനത്ത് : അതിനു നീ എങ്ങോട്ടാ
ജീന : എനിക്കൊരു കമ്പനിക്കാ ആന്റി
സീനത്ത് : വല്ലതും കഴിച്ചോ നീ
ജീന : ഞങ്ങള് പുറത്ത് നിന്നും കഴിച്ചോളാം ആന്റി
സീനത്തിനെ കണ്ണുരുട്ടി കാണിച്ച്
ബീന : ആ എന്നാ പോയേച്ചും വാ
ജീന : നിങ്ങള് പോണില്ലേ?