Posted by
മുഹൂർത്തം അരുളപ്പാടായി വരണം ചമയത്തിന് ഒരുങ്ങാൻ.
ആ സമയം വടക്ക് ആഞ്ഞിലിയും തെക്ക് പുളിമരവും പടിഞ്ഞാറ് മാറി ഏഴിലംപാലയും പടയാളികളെപ്പോലെ കാവൽ നിന്നിരുന്ന തറവാട്ടു വീട്ടിൽ ബിബിനയുടെ സ്വർണ്ണം മണക്കുന്ന കന്യാദേഹത്ത് സാജുമോൻ എന്ന പുരോഹിത്യപദവി മോഹിച്ചു നടന്ന കൗമാരക്കാരൻ ചുണ്ടുകൾകൊണ്ടും നാവുകൾ കൊണ്ടും ആദ്യപ്രണയകാമത്തിന്റെ നിഗൂഢലിപികലെഴുതുകയായിരുന്നു.
“ഇപ്പോൾ നിന്റെ നാവ് എവിടെ?”
“ചേച്ചിയുടെ കവിളിൽ.”
“ഇപ്പോൾ നിന്റെ ചുണ്ടുകൾ എവിടെ?”
“ചേച്ചിയുടെ മുലകളിൽ,”
“സുഖമുണ്ടോ?”
“ഒരുപാട്,”
“അമർത്തി ഉമ്മവെക്ക്,”
“വേദനക്കില്ലേ?”
“വേദനിക്കും. മുലകളിൽ ആണിന്റെ ചുണ്ടുകൾ തരുന്ന വേദന മധുരമായി മാറും,”
“വേദന മധുരമായി മാറുമോ?”
“”അതെ..ഇപ്പോൾ ഞാൻ നിന്റെ ഗുരുവായൂർ കേശവന്റെ കൊമ്പിൽ പിടിച്ച് ഞെക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് വേദനിക്കുന്നോ?”
“അൽപ്പം. ചേച്ചി കണ്ടമാനം പിടിച്ചു ഞെക്കുവല്ലേ!”
“ഇപ്പോഴോ?”
“ഇപ്പം നല്ല സുഖം,”
“കാരണം?”
“കാരണം ഇപ്പം ചേച്ചി അത് മേലേക്കും താഴേക്കും പിടിച്ച് അടിക്കുവല്ലേ,”
ദൂരെ ചിത്രപീഠത്തിൽ കണ്ണൻ പെരുവണ്ണാൻ ധ്യാനം വിട്ടുണരാൻ കാത്തിരുന്നു. ചെണ്ടയും ചേർമംഗലവും ഇലത്താളവും ചീനിക്കുഴലുമായി വാദ്യസംഘം ഷോഡ പഞ്ചമുദ്രകൾക്ക് കാത്തിരിക്കുന്ന തെയ്യം നർത്തകന്റെ ആലയെ സമീപിച്ചു. ദൈവത്താറ് ധ്യാനമുണർന്ന് കെട്ടിയാടുന്ന മുഹൂർത്തമാണ് അവരുടെയും നിയോഗത്തിന്റെ തുടക്കം.
കളമെഴുത്ത് പാട്ടിന്റെ അരങ്ങിന് സമീപത്തേക്കും പാട്ടമ്പല മണ്ഡപത്തിന്റെ ചുറ്റുവട്ടത്തേക്കും ആളുകൾ പതിയെ സമീപിക്കാൻ തുടങ്ങി.
ആഞ്ഞിലിക്കും ഏഴിലംപാലക്കും പുളിമരത്തിനും മേൽ നിലാവും കാറ്റും ഉറഞ്ഞാടുവാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ബിബിന സാജുമോനോട് ചോദിച്ചു.
“എവിടെയാ ഇപ്പോൾ നിന്റെ ഗുരുവായൂർ കേശവൻ?”
“ചേച്ചീടേത്തിൽ…”
“ചേച്ചീടെ ഏതിൽ?”
“ചേച്ചീടെ മുള്ളുന്ന സാധനത്തിൽ…”
“ഞാനിങ്ങനെ ശരിക്കും നിന്റെ മേലെ കേറിയിരുന്ന് അടിക്കുമ്പോൾ നിനക്ക് വേദനിക്കുന്നോ?”
“ഇല്ല…”
“പിന്നെ എന്താ തോന്നുന്നേ?”
“വല്ലാത്ത സുഖം…”
“ഈ സുഖമല്ലേ ഞാൻ നിനക്ക് തരാൻ ആഗ്രഹിച്ചത്? നീ പിന്നെ എന്തിനാ അന്നേരം വല്യ ഗമ കാണിച്ചേ?”