“സില്മേലും കഥേലും ഒക്കെ ഒള്ളതാ. സിൽമാക്കാരും കഥ എഴുതുന്നോരും ഒക്കെ കൊറച്ചെങ്കിലും ഒള്ളത് അല്ലേ എഴുതുന്നെ? അത് കൊണ്ട് സാറ് ഒരാളെ ഇഷ്ടപ്പെടണം…അയാളുമായി ഒരു ദിവസം …..അറിയാല്ലോ…അന്നേരോം ബോധം കെടുവാരിക്കും…ശരീരം മൊത്തം കോച്ചിവലിക്കുവാരിക്കും…അതൊന്നും മൈൻഡ് ചെയ്യരുത്…അയാളെ ഫ്രീയായിട്ട് സാറിന്റെ മേത്ത് എല്ലാം ചെയ്യാൻ സമ്മതിക്കണം…അറിയാല്ലോ ഞാൻ എന്നതാ ഉദ്ദേശിക്കുന്നേന്ന്? ലാസ്റ്റ് അയാൾ എല്ലാം ചെയ്ത് കഴിയുമ്പം സാറ് ഓക്കേയാകും…സാറിന്റെ അസുഖം മാറും…”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
“എനിക്കിഷ്ടമുള്ള ഒരാളുടെ കൂടെയല്ലേ?”
“അതേ. ഇഷ്ടം വേണം. അത് നിർബന്ധവാ, അല്ലേൽ ഫുള്ളായിട്ട് മനസ്സറിഞ്ഞ് ചെയ്യാൻ പറ്റുകേല…സാറിന്റെ ബാങ്കിൽ ഒക്കെ കാണത്തില്ല നല്ല കാണാൻ കൊള്ളാവുന്ന പഠിപ്പും വിവരോം ഉള്ള നല്ല പയ്യന്മാര്?”
“ഒരാളുണ്ട്…”
അവൾ അയാളിൽ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി പറഞ്ഞു.
“ആ…അപ്പം രക്ഷപ്പെട്ടു.ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്ത് നോക്ക് ..നല്ലോണം പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ട്. അമ്പലത്തി ഒക്കെ പോയി പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ട് വേണം…”
“അവറാൻ ചേട്ടൻ ഒര് അരമണിക്കൂർ ..മുക്കാൽ മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ഒന്നും കൂടെ വരാമോ?”
“എന്തിനാ സാറേ…”
“എനിക്കൊന്ന് അമ്പലത്തിൽ പോകണം…അത് കഴിഞ്ഞ്…”
അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു.
അയാൾ മനസ്സിലായത് പോലെ അവളെ നോക്കി.
“അത് കഴിഞ്ഞ് പള്ളിപ്പെരുന്നാളിനും പോകണം. വൈകിട്ട് ഫ്രീയല്ലേ? എന്റെ കൂടെ വരാമോ?”
“അയ്യോ ഞാനോ?”
അയാൾ ലജ്‌ജാലുവായി.
“സാറിനെപ്പോലെ ഒരാളുടെ കൂടെ! ഞാനാരാ. ഒരു എറച്ചി വെട്ടുകാരൻ. വൃത്തീം വെടിപ്പും ഒന്നും ഇല്ലാത്തവൻ. കാണാനും കൊള്ളത്തില്ല. സാറിനെപ്പോലെ ഒരു സുന്ദരിപ്പെണ്ണിന്റെ കൂടെ…അതൊക്കെ കൊറച്ചിലാന്നെ!”
“ആർക്ക് കൊറച്ചില്? അവറാൻ ചേട്ടനോ?”
പിന്നെ അവൾ പൊട്ടിചിരിച്ചു.
അവളുടെ കത്തുന്ന സൗന്ദര്യത്തിലേക്ക് അയാൾ കണ്ണുകൾ മാറ്റാതെ നോക്കി.
പിന്നെ കുറ്റബോധത്തോടെ നോട്ടം മാറ്റി.
*************************************************************************************
അവറാൻ വരുമ്പോൾ സിറ്റൗട്ടിൽ ബിബിനയെ കണ്ടില്ല. അകത്ത് നിന്ന് ഹോം തീയറ്ററിലൂടെ പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽ മനസ്സിനെ തൊടുന്ന ഒരു പാട്ടൊഴുകി വരുന്നു.
പുറത്ത് ഇലകളെ തഴുകിക്കൊണ്ട് ചൈത്ര മാസത്തിന്റെ ഇളം കാറ്റ്.
ബിബിനയുടെ മദനോത്സവ രാവ് [Smitha]
Posted by