“അമ്മ വിരല്‍ ഇടാറില്ലേ?”
ആ ചോദ്യം അശ്വതിയെ ചുട്ടുപൊള്ളിച്ചു. തന്‍റെ ശ്വാസം നിയന്ത്രിക്കാന്‍ അവള്‍ പാടുപെട്ടു. വിരലുകള്‍ പൂറില്‍ നിന്നുമെടുക്കാന്‍ തോന്നുന്നില്ല.
“അച്ഛനെ കെട്ടുന്നതിന് മുമ്പത്തെക്കാര്യമല്ല. അത് കഴിഞ്ഞ്..”
അശ്വതി ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല.
“അമ്മേ…” രാധിക ശബ്ദമുയര്‍ത്തി.
“..മോളെ…അത്..”
“എന്‍റെ മനസ്സ് മുഴുവനും ഇളക്കി എല്ലാം അമ്മ അറിഞ്ഞില്ലേ… ? എനിക്കും കേള്‍ക്കേണ്ടേ അമ്മേ? പറ പ്ലീസ്…പ്ലീസ് അമ്മേ… എന്‍റെ ചുന്തരി അമ്മയല്ലേ…”
“മോളെ ഒത്തിരി കൊല്ലങ്ങള്‍ കൂടി ഇന്ന്…ഇന്നാദ്യമായി…”
“ഇന്നോ? വൌവ്!! ഹൌ ഡിഡ് ദാറ്റ് ഹാപ്പന്‍?”
അശ്വതിയുടെ ദേഹം വെട്ടിവിറയ്ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ അവള്‍ കൈ പൂറില്‍ നിന്നുമെടുത്തു. ഇപ്പോള്‍ വികാരത്തിന്‍റെ അഗ്നിസ്ഫുലിംഗങ്ങള്‍ ചിതറാന്‍ പാടില്ല. അല്‍പ്പം കൂടി കഴിയട്ടെ. ദൈവമേ, ഇതൊക്കെ ശരിയാണോ? അമ്മയാണ് താന്‍. രാധിക എന്‍റെ വയറ്റില്‍പ്പിറന്ന കുഞ്ഞാണ്. ഏതു ഭീകര ശിക്ഷയാണ് തന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നത്?
“ഡോക്റ്ററെ ഓര്‍ത്താണോ അമ്മേ?” പെട്ടെന്ന് രാധികയുടെ ചോദ്യം കേട്ട് അശ്വതി സ്തംഭിച്ചു.
“…മോളെ, നീ? നീയെങ്ങനെ?”
അശ്വതിയുടെ കഥ 3
Posted by