“വാണമടിക്കുകയോ? എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ എന്നാ?” ചോദിക്കാവുന്ന ചോദ്യമാണോ എന്നൊന്നും ഓര്‍ക്കാതെ അശ്വതി അവനോടു ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചി നേഴ്സ് തന്നെയല്ലേ? വാണമടി എന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ശരിക്കും അറിയില്ലേ?”
“വാണം അറിയാം ഉത്സവത്തിനോക്കെ വെടിപൊട്ടിക്കുമ്പം…”
“ഇതും ഒരു വെടിയുടെ ഭാഗമാ. ജ്യൂനിയര്‍ വെടി. കൈ കൊണ്ട്. സ്വയം ആണുങ്ങള്‍. ഇതാ ഇങ്ങനെ.”
അവന്‍ മുഷ്ട്ടി ചുരുട്ടി സ്വയം ഭോഗം ചെയ്യുന്നത് പോലെ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ ഉയര്‍ത്തുകയും താഴ്ത്തുകയും ചെയ്തു.
“അയ്യേ…” അശ്വതി മുഖം പൊത്തി. “മേലാല്‍ എന്നെയോര്‍ത്തു അങ്ങനെ ചെയ്തെക്കരുത്!”
“അത് കൊള്ളാം. ആരെങ്കിലും അനുവാദം ചോദിച്ചിട്ടാണോ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ. പലരും ചരക്ക് സിനിമാ നടികളെയോര്‍ത്താ വാണമടിക്കുന്നെ. അവരോടൊക്കെ അനുവാദം ചോദിക്കാന്‍ നിന്നാല്‍ ചുറ്റിപ്പോകത്തെയുള്ളൂ. വണ്ടീം ട്രെയിനും കേറി ചെന്നയില്‍ കോടമ്പാക്കത്ത് ചെന്ന് സില്‍ക്ക് സ്മിതേ ഇന്ന് രാത്രി ഞാന്‍ മാഡത്തെ ഓര്‍ത്ത് ഒന്ന് വാണമടിച്ചോട്ടെ? മാഡം കാവ്യ മാധവന്‍ പ്ലീസ് ഇന്ന് ഞാന്‍ മാഡത്തിന്‍റെ മോര്‍ഫ് പിക് കണ്ട്‌ വാണമടിക്കും വിരോധമില്ലല്ലോ… അങ്ങനെ പെര്‍മിഷന്‍ ചോദിക്കുന്ന കാര്യം ആലോചിച്ചേ..ഹഹഹ.”
‘നിന്‍റെ അമ്മയ്ക്കും പെങ്ങന്‍മാര്‍ക്കും ഒള്ളതൊക്കെയേ എനിക്കുമുള്ളൂ രഘു.”
“എന്‍റെ അമ്മേനെ ചേച്ചിക്കറിയാമല്ലോ ഉണ്ട് ചേച്ചീടെ പോലെ രണ്ടു മുഴുത്തു വിളഞ്ഞ്…കറുത്തിട്ടാണെങ്കിലും കണ്ടാല്‍ കമ്പിയാകും.”
“നിന്‍റെ അമ്മേനെ ഞാനറിയാനോ? പേരൊന്ന് പറഞ്ഞേ.’
“ഹ! ചേച്ചി അറിയൂന്നെ. റോസിലി.’
അശ്വതിയുടെ കഥ 3
Posted by