മമ്മി ചോദിച്ചു.
“നിന്റെ അത്രേം വരില്ലേലും അവനും എന്റെ മോനല്ലേ? നിന്റെ ആന്റിടെ മോന്! എന്ന് വെച്ചാ എന്റെ മോന് തന്നെ! അപ്പം തൊടുന്നേന് എന്നാ?”
“എന്താ ഡയലോഗ്!”
ഞാന് ചിരിച്ചു.
“ലാല് ജോസും രഞ്ജിത്തും ഒന്നും കേക്കണ്ട!”
മമ്മിയും ചിരിച്ചു.
“മമ്മീ!”
ഞാന് അല്പ്പം ശബ്ദമുയര്ത്തി.
“മമ്മീടെ കയ്യേ തൊട്ടോ കാലേ തൊട്ടോ മുടിയേ തൊട്ടോ എന്നൊന്നുമല്ല എനിക്കറിയേണ്ടതും അതൊന്നുമല്ല ഞാന് ചോദിച്ചതും. മമ്മീടെ മൊലേല് അവന് തൊട്ടോ? അവിടെ ഞെക്കിയോ?”
മമ്മി ആ ചോദ്യം കേട്ട് ആദ്യമൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
പിന്നെ ആ പഴയ മനോഹരമായ ലജ്ജ ഞാനവിടെ കണ്ടു.
“എടാ കൊച്ചേ അത്…”
മമ്മി ലജ്ജയോടെ തുടര്ന്നു.
“അവന്റെ മടീല് ഇരുന്നപ്പം ഫുള് ടൈം അവന്റെ കൈ രണ്ടും എന്റെ മൊലേല് തന്നെ ആരുന്നു … ആദ്യം ടോപ്പിന്റെ പുറത്തൂടെ. പിന്നെ ഒരു പ്രാവശ്യം ടോപ്പിനകത്ത് കയ്യിട്ട് കൊറച്ച് നേരം മൊലേല് പിടിച്ചു. അത് കഴിഞ്ഞ് അവന്റെ കൈ താഴേക്ക് പോയി…”
“ലെഗ്ഗിന്സിന്റെ പുറത്ത്?”
ഞാന് ചോദിച്ചു.
“കുണ്ടിയില്?
മമ്മി ‘അല്ല’ എന്ന അര്ത്ഥത്തില് തലകുലുക്കി.
“അവിടെയോ?”
മമ്മിയുടെ തടിച്ച മുന്ഭാഗത്ത് നോക്കി ഞാന് ചോദിച്ചു.
മമ്മി ‘അതെ’ എന്ന അര്ത്ഥത്തില് തലകുലുക്കി.
എന്റെ ദേഹത്ത് സുഖകരമായ ഒരു തരിപ്പ് പാഞ്ഞുപോയി അപ്പോള്. മുഖത്തും ആ ഭാവം പ്രതിഫലിച്ചിരിക്കണം. അതുകൊണ്ടാണ് മമ്മി എന്നോട് ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചത്:-
“എന്നതാ നീയിപ്പം ഓര്ത്തെ? നേരേ പറയാവൂ!”