Posted by
എന്നുവെച്ചാല്‍ മുപ്പത്തിയെട്ടു വയസ്സ്.
മരിയ ആന്‍റി ഉര്‍വ്വശിയാണെങ്കില്‍ മമ്മി രംഭയാണ്.
മമ്മി ഹെലന്‍ ആണെങ്കില്‍ മരിയ ആന്‍റി വീനസ്സാണ്.
മരിയ ആന്‍റി ഒരു എക്സ്പോര്‍ട്ടിംഗ് കമ്പനിയില്‍ റിസപ്ഷനിസ്റ്റ്.
മമ്മി ഒരു സ്റ്റാര്‍ ഹോട്ടലില്‍ അക്കൌണ്ടന്റ്.
രണ്ടുപേരുടെയും ജോലികള്‍ക്ക് അല്‍പ്പം ഫാഷനും ദേഹപ്രദര്‍ശനവുമൊക്കെ അനിവാര്യം.
മരിയ ആന്റിയുടെ മകന്‍ ആണ് എബി.
പത്തൊന്‍പത് വയസ്സ് .
നീലക്കണ്ണ്‍.
സുന്ദരന്‍.
“ഏതോ സായിപ്പിനെ വശീകരിച്ച് ഉണ്ടാക്കീതാ അവനെ!”
ഒരു ദിവസം മമ്മി പറഞ്ഞു.
“നിന്‍റെ ആന്‍റിയെപ്പോലെ ആകാനൊന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല. അല്ലേല്‍ നിനക്കും കിട്ടിയേനെ ആ നീലക്കണ്ണ്‍. ആ നിറം!”
“അതെന്നാ എന്‍റെ കണ്ണും നെറോം കൊള്ളുകേലെ?”
അല്‍പ്പം ഇഷ്ട്ടക്കേടോടെ ഞാന്‍ ചോദിച്ചു.
“എന്നല്ല കുട്ടാ മമ്മി പറഞ്ഞെ!”
എന്‍റെ തലമുടിയില്‍ വാത്സല്യത്തോടെ തഴുകിക്കൊണ്ട് മമ്മി പറഞ്ഞു.
“അവനെ വെച്ചു നോക്കുമ്പം എന്‍റെ കുട്ടന്‍ എന്ത് സുന്ദരനാ! നിന്‍റെ ആന്‍റി എപ്പ്ഴും പറയുന്നേ കേട്ടില്ലേ, ഹോ എബീടെ കണ്ണ് എന്നാ രസമാ! അവന്‍റെ കളര്‍ എന്നാ ചേലാ എന്നൊക്കെ! അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതല്ലേ മമ്മി അങ്ങനെ!”
രണ്ടുപേരും വീടിന് മുമ്പിലെ സ്വിമ്മിംഗ് പൂളില്‍ നീന്തുകയാണ് ഇപ്പോള്‍.
രണ്ടുപേരും നേര്‍ത്ത ടീഷര്‍ട്ടും ഷോട്ട്സും ആണ് ധരിച്ചിരിക്കുന്നത്.
മത്സരിച് നീന്തുകയാണ് ഇരുവരും.
ഇവിടെ ജനാലയ്ക്കടുത്ത് അവരെ ഞാന്‍ നോക്കിയിരിക്കുന്നതോ അവരുടെ സംസാരം തനിക്ക് കേള്‍ക്കാന്‍ കഴിയുമെന്നോ അവര്‍ക്കറിയാന്‍ സാധ്യതയില്ല.
ഇടയ്ക്ക് മമ്മി മരിയ ആന്റിയെ തോളില്‍ പിടിച്ച് തള്ളി.
മരിയ ആന്‍റി തിരിച്ച് തള്ളി.