“അല്ല…”
അവൻ ഇരുവർക്കും നൽകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അജ്മീറിലെ ദർഗ്ഗയിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്ന പ്രസാദം…ഞാൻ മുമ്പ് തന്നില്ലേ …?അതുപോലെ…”
“അയ്യോ പ്രസാദമാണോ?”
അത് കഴിക്കവേ അനുപമ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ കുളിച്ചില്ലായിരുന്നു…”
“അല്ല…”
അവൻ ഇരുവർക്കും നൽകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.
“അജ്മീറിലെ ദർഗ്ഗയിൽ നിന്ന് കൊണ്ടുവന്ന പ്രസാദം…ഞാൻ മുമ്പ് തന്നില്ലേ …?അതുപോലെ…”
“അയ്യോ പ്രസാദമാണോ?”
അത് കഴിക്കവേ അനുപമ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ കുളിച്ചില്ലായിരുന്നു…”
“അത് സാരമില്ല …ഇപ്പോഴും ശുദ്ധിയുള്ളവരല്ലേ രണ്ടാളും?”
“അത് ഇഷ്ടമായി…”
അനുപമ അവന്റെ നേരെ ദാഹിക്കുന്ന മിഴികളോടെ പറഞ്ഞു..
“ഇന്ന് നമുക്ക് റൂട്ട് ഒന്ന് മാറ്റിപ്പിടിക്കാം മമ്മി,”
ഫിറോസിന്റെ ഗേറ്റിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് വന്ന് റോഡിലെത്തിയപ്പോൾ അനുപമ അഭിരാമിയോട് പറഞ്ഞു.
“എന്നും പോകുന്ന റൂട്ടിൽ ഭയങ്കര പുകയും പൊടിയുമാ..”
“പിന്നെ ഏതിലേയാ?”
അഭിരാമി ചോദിച്ചു.
“നമുക്ക് ഇന്ന് ജവഹർ കോളനി വഴി പോകാം,”
അവൾ പറഞ്ഞു.
“അവടപ്പിടീം വഷള് പിള്ളേരാടീ! ചുമ്മാ വാ പൊളിച്ച് വേണ്ടാത്തിടത്തൊക്കെ നോക്കി നിക്കും!”
“ചുമ്മാ നോക്കുന്നതല്ലേ ഉള്ളൂ! നോക്കാൻ മാത്രം ഉള്ളത് കൊണ്ടല്ലേ?”
അഭിരാമിയുടെ മാറിലേക്ക് നോക്കി അവള്പറഞ്ഞു.
“നീ പോടീ…”
നടക്കുന്നതിനിടയിൽ അഭിരാമി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“നിന്റെ എന്നാ മോശമാണോ?”
“ഓഹ്!”
അവൾ നിരാശ നിഴലിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“നമ്മള് പാവം നാൽപ്പതൊന്നുമില്ലേ!! വെറും മുപ്പത്തിയെട്ട് സൈസ് കൊണ്ട് അഡ്ജസ്റ്റ് ചെയ്ത് ജീവിച്ചുപോകുന്നു!”
“ഓ! പാവം!!”
പരിഹസിക്കുന്ന സ്വരത്തിൽ അഭിരാമി പറഞ്ഞു.
“നിനക്കെത്രയാ ഇപ്പം ഏജ്? ഇരുപത് അല്ലെ ആയുള്ളൂ? അന്നേരം മുപ്പത്തിയെട്ട് അതും ഡബിൾ ഡി! അത് പോരാ എന്നാണോ നീ പറയുന്നേ? എന്റെ എന്റെ ഏജ് നാൽപ്പത് കഴിഞ്ഞു. അപ്പം നാൽപ്പത് സൈസ് വേണ്ടേ എനിക്ക്? ”
“സൈസ് മാത്രമല്ല മമ്മി,”
നിരാശ വിടാതെ അനുപമ തുടർന്നു.
“എന്തൊരു ഷേപ്പാ മമ്മീടെ മൊലയ്ക്ക്! ഏത് ഡ്രസ്സ് ഇട്ടാലും അതിനകത്ത് അത് രണ്ടും കിടക്കുന്നത് കാണുമ്പം കൊതിവരും!
“മോളെ നിന്റെ മൊലയ്ക്കും നല്ല ഷേപ്പുണ്ടെടീ! നിനക്ക് അറിയാൻ മേലാഞ്ഞിട്ടാ!”
അവർ നടന്ന് ജവഹർ കോളനിയിലെത്തി.
കോളനിയുടെ തുടക്കത്തിൽ കോഴിയിറച്ചി വിൽക്കുന്ന ഒരു കടയുണ്ടായിരുന്നു.
അതിനടുത്തെത്തിയപ്പോൾ കടയിലും പരിസരത്തും കുറെ ആണുങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് അവർ കണ്ടു.
“നല്ല എറച്ചിയാണോ കേശുവേട്ടാ?”
തലയിൽ കെട്ടുള്ള, ചുണ്ടത്ത് ബീഡിയെരിയുന്ന ഒരുത്തൻ ഇറച്ചി വെട്ടിക്കൊണ്ടിരുന്ന കടക്കാരനോട് ചോദിക്കുന്നത് അവർ കേട്ടു.