അഭിരാമിയും കുടുംബവും [𝕾𝖒𝖎𝖙𝖍𝖆]

“ഞാനതിന് ഇല്ലാത്തത് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ?”

“എന്നാ ചേട്ടത്തി ഒരു ബഹളം?”

പെട്ടെന്നാണ് അങ്ങനെ ചോദിച്ചുകൊണ്ട് അനുപമ അങ്ങോട്ട് വന്നത്.

“മോളെ ഒന്നുവില്ല ഇതിയാൻ…”

കൊച്ചുത്രേസ്സ്യാ ദേഷ്യത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

വർക്കി മുമ്പിൽ നിൽക്കുന്ന അനുപമയെ കോരിക്കുടിക്കുന്നത് നോക്കി.

അനുപമ ധരിച്ചിരുന്നത് ഒരു മിനിസ്ക്കർട്ടായിരുന്നു അപ്പോൾ.

ഒരു സ്ലീവ് ലെസ്സ് ടോപ്പും.

കഴുത്തിറക്കം കൂടിയ ടോപ്പിന്റെ മുമ്പിൽ അവളുടെ മുലച്ചാലിലേക്കും തുടകളുടെ കൊഴുപ്പിലേക്കും അയാൾ കണ്ണുകൾമാറ്റാതെ നോക്കി.

“എന്നതാ ചേട്ടത്തി…?”

അനുപമ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

“ഇവള് ചുമ്മാ എന്നെ തെറി പറയുവാ കൊച്ചെ,”

ബീഡിവലിച്ചൂതി വർക്കി പറഞ്ഞു.

“തെറിയോ?”

അനുപമ ചോദിച്ചു.

“അപ്പോൾ നിങ്ങള് രണ്ടാളും വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുവാണോ?”

“ഓ! അതിന് ഞാൻ വലിയ തെറി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല മോളെ?”

“മൈര് എന്ന് പറഞ്ഞാ എന്നാ കുഞ്ഞ് തെറിയാണോടീ?”

“ആഹാ!!”

അനുപമ ശബ്ദമുയർത്തി.

“മൈര് എന്നൊക്കെ വിളിക്കണമെങ്കിൽ എന്തോ കാര്യമായ വഴക്ക് ഉണ്ടാകണമല്ലോ!”

“എന്റെ കൊച്ചെ…”

വർക്കി പരാതിപ്പെട്ടി തുറന്നു.

“കൊച്ച് ഇവളുടെ വേഷം ഒന്ന് നോക്കിക്കേ,”

വർക്കി ഗൗരവത്തിൽ പറഞ്ഞു.

“ഞാൻ വരുമ്പം ഈ മൈര് കുനിഞ്ഞിരുന്ന് തറ തൊടയ്ക്കുവാരുന്നു.ഇവടെ കവയും തൊടയും തൊടയ്ക്ക് എടേലെ കുറിച്ചി അതൊക്കെ ഞാൻ കണ്ടു…ഒന്നാമത് അണ്ടർ വെയർ ഇടത്തില്ല..ഇവിടെ മോൾടെ പപ്പയും ആങ്ങളയും ഒക്കെ ഉള്ളതല്ലേ?”

“ആണോ ചേട്ടത്തി?”

അനുപമ ചോദിച്ചു.

“ചേട്ടത്തി നൈറ്റിക്കടീൽ പാൻറ്റി ഒന്നും ഇടത്തില്ലെ?”