അല്പ്പം കഴിഞ്ഞ് എന്റെ മെയില് ബോക്സില് നോട്ടിഫിക്കേഷനെത്തി.
ഞാന് പെട്ടെന്ന് മെയില് എടുത്തു.
“രാജേഷേട്ടാ,
ഞാന് കുറച്ച് എഴുതി. ഒന്നും ശരിയാകുന്നില്ല. എന്നെ ഒന്ന് വിളിക്കാമോ?”
അത്രമാത്രമേ മെയിലില് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
ഞാന് മോണിട്ടറിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോള് ഗീതിക ബെഡ്ഡില് കിടക്കുകയാണ്.
അവളുടെ കയ്യില് മൊബൈല് ഉണ്ട്.
ആ ബെഡ്ഡില് ആണ് മണിക്കൂറുകളോളം വാച്ച് മാന് അവളെ നിര്ത്താതെ ഊക്കിയത്.
ഞാന് ഫോണെടുത്തു.
പക്ഷെ ഡയല് ചെയ്യുന്നതിനു മുമ്പ് ഞാന് ഒന്ന് സംശയിച്ചു.
എന്ത് സംസാരിക്കണം?
ഗീതിക പറയുന്നതിന് എങ്ങനെ ആന്സര് ചെയ്യണം?
എല്ലാം ഞാന് കണ്ടു എന്ന് പറയണോ?
സ്പൈ വെയറില്ക്കൂടി എല്ലാം താന് കാണുകയായിരുന്നു എന്ന് പറയണോ?
വേണ്ട!
അത് അവള്ക്ക് ഉള്ക്കൊള്ളനാവില്ല.
അതില് ഒരു അവിശ്വാസം അവള് കണ്ടെത്തും.
പ്രൈവസിയോടുള്ള ബഹുമാനമില്ലായ്മ അവള് കണ്ടെത്തും.
എന്തിനാണ് ഗീതിക എന്നോട് കുഞ്ഞുമോന്റെ കാര്യം മറച്ച് വെച്ചത്?
അവനും കൂടി ഈ ഗെയിമില് അംഗമാണ് എന്ന് ഞാന് അറിയുമ്പോള് അവളെ വഴക്ക് പറഞ്ഞേക്കാം എന്ന് ഗീതിക ചിന്തിക്കുന്നുണ്ടാവും.
ഒരാളുമായുള്ള അവിഹിതം സ്വാഭാവികം.
പലരോടും ബന്ധപ്പെടുമ്പോള് വേശ്യയുടെ നിലവാരത്തിലേക്ക് അവള് താഴ്ന്നു പോയി എന്ന് ഞാന് ചിന്തിക്കുമെന്ന് അവള് ഭയപ്പെടുന്നുണ്ടാകും.
അപ്പോള് എന്നോട് പറയാതിരുന്നതില് ന്യായമുണ്ട്.
അത് പക്ഷെ എനിക്ക് ഉള്ക്കൊള്ളാന് പറ്റുന്നതാണോ?
കാണുന്ന എല്ലാവരിലും കാമം കണ്ടെത്തുന്നവള് ആണ് എന്റെ ഗീതിക എന്നത് അത്ര നല്ല കാര്യമാണോ?
മറ്റൊന്ന് ചാക്കോ അവളോട് അവസാനം പറഞ്ഞ കാര്യമാണ്.
ഇനിയും കുഞ്ഞുമോനെയും അവളെയും ഒരുമിച്ച് അയാള് കണ്ടാല് എന്തും സംഭവിക്കാം!
എന്തും!
അത് എന്നെ ശരിക്കും ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്.
ഇങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോചിച്ചാല് ഒരിടത്തുമെത്തില്ല.
മാത്രമല്ല കിടക്കയില് ഫോണ് പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ഗീതികയുടെ മുഖം കൂടതല് അക്ഷമ കാണിക്കുന്നുമുണ്ട്.
ഞാന് അവളുടെ നമ്പര് എടുത്തു.
“ഹലോ വെടിക്കാരി…”
അവള് ഫോണെടുത്തപ്പോള് ഞാന് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വിളിച്ചു.
“നല്ല സുഖമുള്ള ഊക്കും കഴിഞ്ഞ് എന്നാ ചെയ്യുവാ?”
“ഛീ! രാജേഷേട്ടാ!”
ഗീതിക ദേഷ്യപ്പെട്ടു.
“എന്നെ അങ്ങനെ വിളിക്കല്ലേ! എനിക്കത് കേള്ക്കുമ്പോള് … എന്നോട് തന്നെ വെറുപ്പ് തോന്നും…”
“ആഹാ,”